Maxime Taquet i wsp. COVID-19 cases and a comparison with 489,871 people receiving a COVID-19 mRNA vaccine. osf.io
Ukazała się jeszcze niezrecenzowana praca oceniająca ryzyka powikłań zakrzepowych związanych z COVID-19 i ze szczepieniami. Badacze z University of Oxford oceniali częstość powikłań zakrzepowo-zatorowych, w tym zakrzepicy żył mózgowych (cerebral venous thrombosis, CVT).
Wśród ponad 500 tysięcy pacjentów z COVID-19 powikłanie to w pierwszych dwóch tygodniach od rozpoznania wystąpiło u 39 na milion.
Przez pierwsze dwa tygodnie od pierwszej dawki szczepionki AstraZeneca CVT wystąpiło u 5/milion, a szczepionki mRNA (Pfizer i Moderna) u 4/milion (ograniczeniem analizy jest, że dane pochodziły z różnych źródeł: z systemu monitorowania EMA dla szczepionki Astra Zeneca i z amerykańskiej sieci elektronicznej dokumentacji pacjentów TriNetX (w USA praktycznie nie ma szczepień preparatem Astra Zeneca).
A zatem ryzyko przy zachorowaniu na COVID-19 jest 8-10 krotnie wyższe niż po szczepieniu. Podobne proporcje dotyczyły ryzyka zakrzepicy żyły wrotnej.
Trzeba jednak zauważyć, że ryzyko CVT przy szczepionkach było z kolei ok. 10 krotnie wyższe niż w populacji ogólnej. Zdaniem komentatorów, patomechanizm może być podobny dla zachorowania na COVID-19 i szczepień, i należy poszukiwać „wspólnego mianownika”. Wyższe ryzyko COVID-19 wynikałoby z faktu, że cały wirus jest bardziej trombogenny niż tylko białko S (spike protein) w szczepionkach.
Zdaniem głównego badacza: prof. Paul Harrisona (Translational Neurobiology Group, University of Oxford):
Ryzyko związane z CIVID-19 jest wyższe niż z aktualnie stosowanymi szczepionkami, także u osób poniżej 30 lat, co powinno być brane pod uwagę przy rozważaniu korzyści i zagrożeń wynikających ze szczepień.
Opracowano na podstawie: pre-print
Marcin Kargul