BPLTTC: Can BP-Lowering Medication Help Prevent Heart Attack, Stroke Regardless of BP Levels? | ESC Congress 2020. ACC News Story
Poszczególne wytyczne postępowania w nadciśnieniu różnią się punktem odcięcia dla rozpoznania nadciśnienia (europejskie ≥ 140/90 mmHg, amerykańskie ≥ 130/80 mmHg).
Podczas wirtualnego kongresu ESC 2020 zaprezentowano nową analizę zespołu BPLTTC (Blood Pressure Lowering Treatment Trialists’ Collaboration), która stanowić będzie impuls do dalszych dyskusji na temat progów rozpoznawania i leczenia nadciśnienia.
Metaanaliza objęła indywidualne dane 348 854 uczestników 48 badań klinicznych Wydzielono podgrupy z rozpoznaną chorobą sercowo-naczyniową i bez oraz w oparciu o ciśnienie skurczowe w momencie włączenia (<120, 120-129, 130-139, 140-149, 150-159, 160-169 > 170 mmHg). Średni okres obserwacji wynosił cztery lata.
Wykazano zmniejszenie względnego ryzyka poważnych incydentów sercowo-naczyniowych o około 10% na każde niższe skurczowe ciśnienie krwi o 5 mmHg. Ryzyko udaru, choroby niedokrwiennej serca, niewydolności serca i zgonu sercowo-naczyniowego było mniejszePrzy inicjowaniu leczenia odpowiednio o 13%, 7%, 14% i 5%.
Nie stwierdzono aby względny efekt różnił się w zależności od wyjściowych wartości BP, aż do najniższej kategorii ciśnienia skurczowego <120 mmHg. Nie stwierdzono także różnic pomiędzy prewencją pierwotną i wtórną. Oczywiście bezwzględna redukcja ryzyka była największa u osób najbardziej zagrożonych.
Prezentujący wyniki Kazem Rahimi (University of Oxford) podkreślił, że:
- Fakt, że względna redukcja ryzyka jest podobna nie oznacza, że każdy powinien być leczony.
- Decyzja o przepisaniu leków hipotensyjnych nie powinna opierać się tylko na rozpoznaniu choroby sercowo-naczyniowej i poziomie ciśnienia tętniczego, a raczej zależeć od indywidualnego ryzyka, które można ocenić dostępnymi kalkulatorami.
- Należy brać pod uwagę inne czynniki, jak potencjalne działania niepożądane leków i koszty.
Komentujący badanie Hans Reitsma, (University Medical Center, Utrecht) podkreślił, iż:
- Kluczowym elementem jest wspólne podjęcie decyzji o inicjacji leczenia wraz z pacjentem (shared decision-making).
- Należy koncentrować się na bezwzględnym a nie względnym efekcie leczenia.
- Ważnym czynnikiem jest przewidywane przestrzegania zaleceń przez pacjenta.
- Potrzebujemy więcej danych o działaniach niepożądanych, ponieważ ostatecznie liczy się bilans korzyści i ewentualnych szkód.
Opracowano na podstawie ACC news story, 31 sierpnia 2020
Marcin Kargul