Ibarrondo FJ i wsp. Rapid Decay of Anti-SARS-CoV-2 Antibodies in Persons with Mild Covid-19. N Engl J Med. 2020 online (dostępny pełen tekst)
Aby zwalczać pandemię, potrzebne jest wytworzenie odporności. Teoretycznie może to być osiągnięte poprzez przechorowanie, podanie osocza ozdrowieńców (krótkotrwale), oporność krzyżową na podobne patogeny i przez szczepienia. Kluczowe znaczenia ma kinetyka powstawania i zanikania przeciwciał.
W ostatnim czasie ukazały się trzy badania poświęcone tej tematyce. Opublikowane w NEJM badanie z Kalifornii objęło 34 osoby w średnim wielu 43 lata, w większości z łagodną postacią COVID-19 . U wszystkich co najmniej dwukrotnie oznaczono miano IgG -średnio 37 dni po wystąpieniu objawów i następnie po średnio 49 dniach od pierwszego oznaczenia.
Stwierdzono stosunkowo szybkie zmniejszanie się miana przeciwciał, okres połowicznego zaniku wyniósł 36 dni.
W badaniu chińskim z Nature Medicine u 37 osób z bezobjawowym zakażeniem miano IgG było znacząco niższe niż w dopasowanej grupie z zakażeniem łagodnym w ostrej fazie. Po 8 tygodniach od wypisu odpowiednio 40% i 13% pacjentów w tych grupach było seronegatywnych.
W badaniu z Maryland stwierdzono znaczną zmienność odpowiedzi immunologicznej u 126 ozdrowieńców, potencjalnych dawców osocza. Wyższe manio przeciwciał dotyczyło osób starszych, mężczyzn i osób hospitalizowanych.
A zatem ochronny wpływ przeciwciał przeciwko SARS-CoV-2 nie jest dobrze poznany. Szybkie zmniejszanie się miana przeciwciał może być niepokojącym sygnałem. Potrzebnych jest wiele wysiłków badawczych dla zrozumienia zależności miedzy humoralną i komórkową odpowiedzią immunologiczną, a także znaczenia zakażenia, wyzdrowienia, sztucznej immunizacji oraz czasu i kinetyki przeciwciał.
Studies Find Variable Anti-SARS-CoV-2 Antibody Responses
29 lipca 2020
opracował Marcin Kargul