Wehner GJ i wsp. Routinely reported ejection fraction and mortality in clinical practice: where does the nadir of risk lie? Eur Heart J. 2020;41(12):1249-1257 (dostępny pełen tekst)
Historycznie, niewydolność serca wiązano ze zmniejszeniem frakcji wyrzutowej serca (EF, ejection fraction). Później stwierdzono, że są też pacjenci z objawami niewydolności serca i normalną frakcją, stworzono kategorię niewydolności serca z zachowaną frakcją wyrzutową (która w dalszym ciągu stanowi pewną enigmę dla lekarzy).
Aktualne wytyczne ESC z 2016 r. wyróżniają także kategorię pośrednią: niewydolność serca z pośrednią frakcją wyrzutową (EF 40–49%), są jednak głosy, że dane naukowe za takim rozróżnieniem nie są silne.
A jaka jest optymalna frakcja wyrzutowa? Takich badań na dużą skalę do tej pory nie przeprowadzono. W European Heart Journal ukazała się praca z Pensylwanii w USA.
Do analizy włączono wyniki ponad 400 tysięcy badań echokardiograficznych u ponad 200 tysięcy pacjentów, od osób zdrowych do ciężkich przypadków niewydolności serca (średni wiek w 62 lata, 52% mężczyzn, 13% z rozpoznaną niewydolnością serca). Dane te powiązano z elektroniczną dokumentacją medyczną dla oceny śmiertelności ogólnej.
Podczas obserwacji o medianie 4 lat 23% pacjentów zmarło. Krzywa przeżywalności okazała się mieć kształt litery U, z najmniejszą śmiertelnością dla przedziału EF 60-65%. Dla przedziałów ≥ 70% i 35–40% ryzyko zgony było ok. 70% wyższe.
Podobny kształt krzywej dotyczył pacjentów bez i z niewydolnością serca, zależność utrzymywała się po uwzględnieniu w analizie czynników socjodemograficznych i klinicznych.
Czynniki zwiększające frakcję wyrzutu, jak niedomykalność mitralna, przerost lewej komory, nadczynność tarczycy czy anemia, nie tłumaczyły w pełni obserwowanego związku wysokiej EF ze śmiertelnością.
Wyniki badania zostały zwalidowane na mniejszej populacji w Nowej Zelandii.
Zdaniem autorów i komentatorów, wyniki wzbudzą debatę na temat definicji prawidłowej frakcji wyrzutu, a nawet szerzej – znaczenia wartości EF w opisie chorych z niewydolnością serca. Być może należy też rozważyć nowy fenotyp – niewydolności serc a „nadmierną” frakcją wyrzutową (supranormal LVEF).
Opracowano na podstawie: European Heart Journal, 21marca 2020
Marcin Kargul