Emanuel EJ i wsp. Fair Allocation of Scarce Medical Resources in the Time of Covid-19. N Engl J Med. 2020 online. (dostępny pełen tekst)
Tytułowemu zagadnieniu w warunkach opieki zdrowotnej w USA poświęcony jest artykuł w NEJM. Chociaż ostateczna skala rozprzestrzeniania się choroby jest trudna do przewidzenia, to z dużym prawdopodobieństwem obciążenia przekroczą możliwości infrastruktury medycznej – podane są przykłady różnych niedoborów Korei, Włoch i UK.
W swoim modelu autorzy przyjmują ich zdaniem konserwatywne założenia:
– w ciągu 3 miesiący zakażeniu ulegnie 5% populacji
– tak jak w Chinach, 80% zakażeń będzie bezobjawowych lub objawy będą łagodne
– 20% zakażonych wymagać będzie zaawansowanej interwencji medycznej (15% z ciężką chorobą i 5% z krytyczną chorobą)
– śmiertelność wahać się będzie w zakresie 0,25%-3% (przy grypie jest to 0,1%)
– największa śmiertelność dotyczyć będzie osób > 80lat (> 14%) i osób z chorobami współistniejącymi (sercowo-naczyniowe 10%, cukrzyca 7%)
Nawet te konserwatywne założenia znacznie przekraczają aktualne zasoby – podane są szczegółowe dane na temat łóżek szpitalnych, wyposażenia, leków i personelu medycznego w USA. Nieuniknione będą decyzje dotyczące alokacji ograniczonych środków. Autorzy przedstawiają zasady etyczne, którymi ich zdaniem należy się kierować:
– maksymalizacja korzyści w rozumieniu uratowanych żyć ludzkich i wskaźnika uratowanych lat życia
– pierwszeństwo dla pracowników opieki zdrowotnej i innych kluczowych osób w opanowywaniu epidemii
– równe traktowanie z ewentualnością elementu losowego wobec pacjentów o zbliżonym rokowaniu (a nie pierwszeństwo chronologiczne faworyzujące osoby mieszkające bliżej szpitali). Także status majątkowy nie może mieć znaczenia w warunkach epidemii
– priorytetyzacja użycia określonych zasobów (działania prewencyjne jak szczepionki dla osób najbardziej zagrożonych, testy diagnostyczne dla pracowników opieki zdrowotnej i osób starszych, uwzględnienie rokowania w dostępie do respiratorów)
– priorytet dla uczestników badań naukowych nad lekami i szczepionkami, którzy poddają się ryzyku dla dobra pacjentów w przyszłości
– dostęp do określonych ograniczonych zasobów nie powinien być uzależniony od bycia zakażonym koronawirusem lub nie (np. chorzy na niewydolność serca, raka czy inne poważne, zagrażające życiu choroby)
Opracowano na podstawie: NEJM, 23 marca 2020
Marcin Kargul