Jedno i wielogenowe uwarunkowania wczesnego zawału serca – porównanie, implikacje praktyczne

Amit V. Khera i wsp. Whole-Genome Sequencing to Characterize Monogenic and Polygenic Contributions in Patients Hospitalized With Early-Onset Myocardial Infarction. Circulation. 2018;139:1593–1602 (dostępny pełen tekst)

Zwiększone ryzyko wczesnego zawału związane z dodatnim wywiadem rodzinnym opisano już w 1951 r. W latach 80-tych zidentyfikowano mutacje związane z rodzinną hipercholesterolemią, która w formie heterozygotycznej występuje u co 250 osoby i zwiększa ryzyko wczesnego zawału 3-4 krotnie.

21 wiek przyniósł badania asocjacyjne całego genomu, które pozwalają na ocenę ryzyka związanego z wieloma genami. Dla zawału serca opracowano wielogenowy wskaźnik ryzyka uwzględniający 6,6 miliona pojedynczych wariantów DNA.

W Circulation opublikowano pracę poświęconą jedno- i wielogenowemu uwarunkowaniu wystąpienia wczesnego zawału serca.

Szczegółowe badania genetyczne przeprowadzono u  2081 osób z wczesnym zawałem (≤55 roku życia, średni wiek 48 lat) hospitalizowanych w USA i porównano je z kontrolą populacyjną.

Hipercholesterolemię rodzinną stwierdzono u 1,7% osób z wczesnym zawałem, związana ona była 3,8-krotnym  wzrostem ryzyka (95% CI, 2.1–6.8; P<0.001). Oszacowane nieleczone stężenie LDL wynosiło średnio 206 mg/dL.

Wartość wskaźnik wielogenowego  w górnych 5% stwierdzono u 17,3% osób z wczesnym zawałem, związana ona była z 3,7-krotnym wzrostem ryzyka (95% CI, 3.1–4.6; P<0.001). Średnie stężenie LDL w tej grupie wynosiło 132 mg/dL ( w grupie kontrolnej 122 mg/dL).

A zatem zarówno hipercholesterolemia rodzinna jak i wysoka wartość wskaźnika wielogenowego wiążą się z ponad 3-krotnym wzrostem ryzyka wczesnego zawału, jednakże ta druga sytuacja jest dziesięciokrotnie częstsza.

Osoby z podwyższonym ryzykiem związanym z dziedziczeniem wielogenowym nie mają zwiększonego stężenia cholesterolu i nie mogą być zidentyfikowane na podstawie konwencjonalnych czynników ryzyka i biomarkerów. Wyniki badania kładą naukowe podstawy dla strategii genetycznej identyfikacji osób ze zwiększonym ryzykiem wczesnego zawału w celu wczesnego wdrożenia działań prewencyjnych.

Zdaniem autorów, chociaż w pracy stosowano badanie asocjacyjne całego genomu, to wskaźnik wielogenowy można opracować również na podstawie standardowych testów genetycznych kosztujących poniżej 100 dolarów.

Opracowano na podstawie: Circulation, 26 marca 2019

Marcin Kargul

0 replies on “Jedno i wielogenowe uwarunkowania wczesnego zawału serca – porównanie, implikacje praktyczne”