Clare J Taylor i wsp. Trends in survival after a diagnosis of heart failure in the United Kingdom 2000-2017: population based cohort study. BMJ 2019;364:l223 (dostępny pełen tekst)
Starzenie się populacji, częstsze występowanie czynników ryzyka sercowo-naczyniowego oraz poprawa przeżycia po zawale składają się na wzrost chorobowości z powodu niewydolności serca (NS). W UK w latach 2002-2014 liczba chorych zwiększyła się o 40% (z ok. 750 tysięcy po ponad 920 tysięcy).
W BMJ opublikowano wyniki populacyjnego badania kohortowego oceniającego rokowanie chorych z nowo rozpoznaną NS na przestrzeni ostatnich lat.
Do analizy włączono dane z lat 2000-2017 z bazy Clinical Practice Research Datalink: 55 959 pacjentów z NS i 278 679 dobranych pod względem płci i wieku osób z grupy kontrolnej.
Odnotowano poprawę wskaźników:
Przeżycie roczne: z 74,2% (2000) do 80,8% (2016)
Przeżycie 5-letnie: z 41,0% (2000) do 48,2% (2012)
Przeżycie 10-letnie: z 19,8% (2000) do 26,2% (2007)
Poprawa przeżycia była większa u osób bez hospitalizacji w okresie rozpoznania i u osób o wyższej pozycji społeczno-ekonomicznej.
Zdaniem autorów rokowanie w niewydolności serca poprawiło się w sposób umiarkowany w 21 wieku w porównaniu z innymi poważnymi chorobami, jak np. nowotwory. Priorytetem powinny być strategie wczesnego rozpoznania i wdrożenia leczenia na poziomie opieki podstawowej.
W przypadku nowotworów w 2000 r. wdrożono w UK Cancer Plan. Podobny plan potrzebny jest dla NS, obejmujący np. poprawę dostępu lekarzy opieki podstawowej do oznaczeń peptydów natriuretycznych, szybkie ścieżki do badania echokardiograficznego i konsultacji specjalistycznych.
Opracowano na podstawię BMJ, 13 lutego 2019
Marcin Kargul
.