Redakcja the Lancet. Type 2 diabetes: the urgent need to protect young people. BMJ 2018;392:2325 (dostępny pełen tekst)
Obecnie żyje na świecie ponad 400 milionów osób z cukrzycą typu 2, liczba ta uległa podwojeniu w ostatnich 30 latach. Obserwuje się szybki wzrost liczby zachorowań u dzieci i młodzieży – roczna zapadalność w USA w wieku 10-19 lat szacowana jest na 5300 osób, problem dotyczy zwłaszcza mniejszości etnicznych.
13 listopada organizacja American Diabetes Association (ADA) opublikowała nowe wytyczne postępowania w cukrzycy typu 2 u dzieci i młodzieży, omówione w artykule redakcyjnym w piśmie Lancet.
Cukrzyca typu 2 o tak wczesnym początku charakteryzuje się znacznie wyższym ryzykiem powikłań w ciągu całego życia. W młodym wieku cukrzyca gorzej odpowiada na leczenie hipoglikemizujące i wiąże się z wyższym stopniem insulinooporności. Jednakże jest też mniejsze ryzyko hipoglikemii, wobec czego wytyczne rekomendują bardziej intensywne leczenie z celem HbA1c <6,5%, jeśli terapia jest dobrze tolerowana.
Bardzo istotne jest leczenie niefarmakologiczne, zmiany behawioralne pacjentów i ich rodzin, jako że zdecydowana większość dzieci i młodzieży z cukrzycą typu 2 jest otyła.
Jedynymi lekami zarejestrowanymi w tej grupie wiekowej są metformina i insulina. Inne leki przechodzą badania farmakokinetyki, farmakodynamiki oraz bezpieczeństwa i tolerancji w niewielkich badaniach pediatrycznych, ale nie ma danych na temat ich skuteczności i długoterminowego bezpieczeństwa.
Luki w wiedzy dotyczą także skuteczności operacji bariatrycznych, intensywnego wysiłku fizycznego czy programów edukacyjnych. Również kwestia skryningu i rozpoznania nie jest odpowiednio zwalidowana. Istnieje pilna potrzeba badań dotyczących zapobiegania i leczenia cukrzycy typu 2 w tej grupie wiekowej.
Na poziomie populacyjnym znaczenie mogą mieć działania takie jak opodatkowanie produktów żywnościowych zawierających cukier czy restrykcje odnośnie reklam niezdrowej żywności. Sprawą pilną jest opracowanie całościowych strategii prewencyjnych.
Opracowano na podstawie: BMJ, 1 grudnia 2018
Marcin Kargul