Paul D. Thompson, Thijs M. H. Eijsvogels. New Physical Activity Guidelines. A Call to Activity for Clinicians and Patients. JAMA online (dostępny pełen tekst)
Autorzy edytorialu podkreślają, że:
- największa względna korzyść zdrowotna jest osiągana przy zmianie wcześniejszego zupełnego braku aktywności na nawet krótkotrwałe sesje ćwiczeń umiarkowanych (np. szybkie chodzenie) lub intensywnych (np. bieganie) – liczne badania wykazały, że redukcja ryzyka choroby wieńcowej ma najbardziej stromy przebieg przy niskich wartościach wyjściowej aktywności
- w odróżnieniu od poprzedniej wersji wytycznych z 2008 r. nie jest określony minimalny czasu trwania aktywności (poprzednio 10 min). Korzyści przynosi np. pojedyncze wejście po schodach. Każda aktywność jest lepsza od jej braku. Nie są konieczne złożone programy ćwiczeń i duża ilość czasu
- aktywność skumulowana w 1 czy 2 dni ma podobne korzyści jak rozłożona na 3 i więcej dni
- niektóre korzyści występują już bezpośrednio po sesji ćwiczeniowej – w badaniach obniżenie ciśnienia w mężczyzn z nadciśnieniem utrzymywało się do 13 godzin. Podobnie, pojedyncza sesja redukuje stężenie trójglicerydów i poprawia wrażliwość na insulinę prze całą dobę. W tym przypadku liczy się jednak intensywność i czas trwania wysiłku
Autorzy podkreślają, że ocena aktywności fizycznej pacjenta oraz zaplanowanie i zaproponowanie zmian w tym zakresie powinny być częścią rutynowego postępowania lekarskiego.
Opracowano na podstawie: JAMA, 12 listopada 2018
Marcin Kargul