J. Graham Ruby i wsp. Estimates of the Heritability of Human Longevity Are Substantially Inflated due to Assortative Mating.
Długowieczność ma tendencję do bycia cechą rodzinną. Do tej pory uważano, że zależny od genów wskaźnik dziedziczności (heritability) w odniesieniu do długości życia wynosi 15-30%, a za pozostałą cześć odpowiadają czynniki środowiskowe – styl życia, status społeczno-ekonomiczny itp.
W piśmie Genetics opublikowano pracę podważającą tę opinię. Posłużono się danymi z internetowego serwisu genetycznego Ancestry, który zawiera drzewa genetyczne 54 milionów użytkowników. Do opracowania włączono zanonimizowane dane 400 milionów ich przodków, głównie Amerykanów pochodzenia europejskiego urodzonych w 19 i na początku 20 wieku.
Przy użyciu modeli matematyczno-statystycznych stwierdzono, że udział dziedziczności w odniesieniu do długości życia wynosi nie więcej niż 7%. Stwierdzono, że długość życia współmałżonków była bardziej podobna niż na przykład rodzeństwa różnej płci.
Korelacja miedzy małżonkami wynika z czynników środowiskowych, jak wspólne życie, w takich samych warunkach. Co ciekawe natomiast, stwierdzono także istotną korelację długości życia powinowatych (osób niespokrewnionych) żyjących w oddaleniu, nie dzielących tych samych czynników środowiskowych.
Obserwacja istnienia korelacji długości życia pomiędzy daną osobą a np. „bratem męża jej siostry” wyraźnie wskazywała na jeszcze inny czynnik przyczynowy.
Jeśli osoby nie mają wspólnych genów i nie żyją w tym samym środowisku, co odpowiada, że żyją porównywalnie długo? Odpowiedzią może być tzw. kojarzenie selektywne – jednostki o podobnych cechach kojarzą się ze sobą częściej niż można by oczekiwać w przypadku kojarzenia losowego.
Podstawy takiego kojarzenia mogą być genetyczne – na przykład wysoka osoba wybiera wysokiego partnera, lub środowiskowe np. przykład osoba wykształcona nie poślubia innej osoby wykształconej tylko z powodu utrzymywania kontaktów towarzyskich z wykształconymi ludźmi, lecz raczej w wyniku aktywnego szukania takiej osoby.
A zatem udział czynników dziedzicznych w długości życia jest znacznie mniejszy niż uważano, większe znaczenie maja czynniki środowiskowe oraz „kojarzenie selektywne”.
Opracowano na podstawie: Genetics, Listopad 2018
Marcin Kargul