Anna Scelzo i wsp. Mixed-methods quantitative–qualitative study of 29 nonagenarians and centenarians in rural Southern Italy: focus on positive psychological traits. Int Psychogeriatr 2017 online (dostępny pełen tekst)
Pracę analizującą tytułowe zagadnienie opublikowano w piśmie International Psychogeriatrics.
Badaniem objęto 29 osób w wieku 90-101 lat oraz ich dzieci i innych członów rodziny w wieku 51-75 lat, mieszkańców 9 wiosek w regionie Cilento w południowych Włoszech (w ramach większego projektu Cilento Initiative on Aging Outcomes).
Posłużono się metodami ilościowymi (standardowe skale: samopoczucia fizycznego i psychicznego, depresji, lęku, optymizmu, odporności psychicznej, odczuwanego stresu) oraz jakościowymi (półstrukturalne wywiady).
Wywiady dotyczyły wspomnień najstarszych badanych na temat historii ich życia, traumatycznych zdarzeń, migracji, kultury i tradycji, poglądów i przekonań. Młodsi uczestnicy wypowiadali się na temat swojej oceny osobowości starszych krewnych.
Stwierdzono, że osoby w wieku ≥ 90 lat miały gorszy stan zdrowia fizycznego ale lepsze samopoczucie psychiczne niż młodsi krewni. Jako czynniki związane ze zdrowiem psychicznym i długowiecznością zidentyfikowano: optymizm i odporność psychiczną, samokontrolę a także silną etykę zawodową, więź z rodziną, religijność oraz umiłowanie ziemi i pracy na roli stanowiące sens życia.
Najstarsze osoby charakteryzowały się także wiarą w siebie, umiejętnością podejmowania decyzji, pewną upartością. Miały poczucie kontroli nad własnym życiem, były pewne swoich przekonań i mniej dbały co myślą inni. Długowieczność wiązała się też z równowagą pomiędzy silnym charakterem a umiejętnością akceptowania zmian.
Zdaniem autorów badanie i jemu podobne torują drogę do opracowania interwencji wzmacniających pozytywne cechy psychiczne w młodszym wieku, co pozwoli na życie nie tylko dłuższe, ale też w zdrowiu i dobrym samopoczuciu psychicznym.
Opracowano na podstawie: International Psychogeriatrics, 12 grudnia 2017
Marcin Kargul