Elisabeth Svensson i wsp. Early Glycemic Control and Magnitude of HbA1c Reduction Predict Cardiovascular Events and Mortality: Population-Based Cohort Study of 24,752 Metformin Initiators. Diabetes Care 2017 online (dostępny pełen tekst)
W Diabetes Care opublikowano pracę oceniającą, czy szybkie osiągnięcie docelowych wartości HbA1c i stopień redukcji HbA1c u pacjentów rozpoczynających leczenie hipoglikemizujące ma znaczenie prognostyczne.
Do analizy opartej na elektronicznych bazach danych z Północnej Danii włączono dane wszystkich pacjentów (n=24 752, mediana wieku 62.5 lat, 55% mężczyzn), u których rozpoczęto leczenie metforminą w latach 2000-2012.
Oceniano łączną częstość zgonów ze wszystkich przyczyn, zawałów serca i udarów w obserwacji o medianie 2,6 lat . U 439 badanych wystąpił zawał, u 594 udar a 1845 zmarło.
W porównaniu z pacjentami, u których po 6 miesiącach osiągnięto stężenie HbA1c <6.5%, w kolejnych przedziałach ryzyko wystąpienia punktu końcowego stopniowo rosło (wskaźnik hazardu, HR 1.18 dla 6.5–6.99%, HR 1.23 dla 7.0–7.49%, HR 1.34 dla 7.5–7.99% oraz HR 1.59 dla >8.
Wyniki były spójne dla indywidualnych komponent punktu końcowego oraz po uwzględnieniu w analizie demograficznej i klinicznej charakterystyki badanych (wiek, płeć, otyłość, powikłania cukrzycy, choroby współistniejące, inne przyjmowane leki).
Zdaniem autorów dane z rzeczywistej praktyki klinicznej pokazują, że szybkie osiągniecie kontroli glikemii i większy stopień redukcji HbA1c są predyktorami mniejszego ryzyka zdarzeń sercowo-naczyniowych i zgonu. Podkreślają oni, że osiągniecie rygorystycznych celów leczenia jest możliwe także przynajmniej u części chorych w podeszłym wieku i z chorobami współistniejącymi.
Obserwacyjny charakter badania nie pozwala potwierdzić przyczynowego związku wykazanej zależności. Wyniki pozwalają natomiast na identyfikację podgrup pacjentów o zwiększonym ryzyku zdarzeń sercowo-naczyniowych i zgonu.
Potrzebne są kolejne badania dla ustalenia, czy przyczyną korzystnego rokowania jest lepiej dostosowana terapia i lepsza odpowiedź na leczenie, czy też znaczenie mają lepsze przestrzeganie zaleceń farmakoterapii, komunikacja lekarz-pacjent i edukacja pacjentów. Możliwe też, że pacjenci z szybką reakcją na leczenie charakteryzują się odmienną patofizjologią cukrzycy i jej łagodniejszym przebiegiem.
Opracowano na podstawie: Diabetes Care, 12 kwietnia 2017
Marcin Kargul