Andrew Steptoe, Jane Wardle. Life skills, wealth, health, and wellbeing in later life. PNAS Early Edition (dostępny pełen tekst).
Pięć umiejętności życiowych (life skills) – stabilność emocjonalna, determinacja, kontrola, optymizm i sumienność – odgrywa kluczową rolę w odnoszeniu sukcesu edukacyjnego i zawodowego we wczesnym życiu. Niewiele wiadomo jednak na temat ich znaczenia w późniejszym życiu.
Najnowsze badania prowadzone przez naukowców z University College London (UCL) pokazują, że są tak samo ważne dla dobrobytu i dobrego samopoczucia w młodym jak i dorosłym życiu.
W pracy opublikowanej w czasopiśmie Proceedings of the National Academy of Sciences naukowcy przeanalizowali wpływ tych cech na życie ponad 8000 mężczyzn i kobiet w wieku 52 i powyżej lat (średnio 66,7 lat), uczestników angielskiego przekrojowego badania English Longitudinal Study of Aging.
Na podstawie odpowiednich narzędzi pomiarowych (suplement) jako osoby posiadające poszczególne umiejętności uznano odpowiednio: stabilność emocjonalna: 30% grupy badanej, determinacja 20%, kontrola 41%, optymizm 25% i sumienność 23%. Żadnej, 1, 2, 3 oraz 4-5 umiejętności posiadało odpowiednio: 29.4% o, 30.8%, 20.6%, 11.9% i 7.4% grupy.
Wykazano, że osoby które odznaczają się większą liczbą umiejętności życiowych osiągają znaczne korzyści życiowe. Mają lepszą stabilność finansową, mniejsze ryzyko depresji, rzadziej podlegają izolacji społecznej, charakteryzują się lepszym zdrowiem i rzadszym zapadaniem na choroby przewlekłe. Ta grupa badanych wyróżnia się niższym poziomem cholesterolu i białka C-reaktywnego oraz mniejszym obwodem talii, co jest szczególnie istotne w przypadku chorób metabolicznych i powikłań sercowo-naczyniowych.
Przykładowo, odsetek uczestników zgłaszających znaczne objawy depresyjne wynosił 22,8% wśród osób z niską liczbą umiejętności życiowych i 3,1% u osób z czterema lub pięcioma takimi umiejętnościami. Co więcej prawie połowa osób o najmniejszej liczbie umiejętności podawała, że silnie odczuwa samotność, podczas gdy w grupie o największej ilości procent ten zmniejszył się do 10,5%. Jeśli chodzi o zdrowie, odsetek respondentów, którzy oceniali zdrowie jako przeciętne lub słabe, wynosił 36,7% wśród osób z niską liczbą umiejętności życiowych, spadając do 6% u osób z większą liczbą cech.
Interesujące jest, że osoby z większymi umiejętnościami chodziły znacznie szybciej niż osoby z mniejszą ilością, a prędkość chodzenia jest obiektywnym miernikiem pozwalającym przewidzieć umieralność w przyszłości w starszej populacji.
Badacze uwzględnili w analizie funkcje poznawcze, wykształcenie i status społeczno-ekonomiczny, wykluczając te czynniki jako przyczynę obserwowanych zależności. Żaden pojedynczy atrybut nie był ważniejszy niż inne, efekty zależały połączenia umiejętności życiowych.
Badanie sugeruje, że pielęgnowanie i utrzymywanie umiejętności społecznych w dorosłym życiu może mieć istotne znacznie dla zdrowia i samopoczucia w podeszłym wieku. Wiedza na ten temat powinna być szerzona w środowisku lekarskim dla holistycznego wsparcia dobrostanu człowieka.
Na podstawie: Proceedings of the National Academy of Sciences, 10 kwietnia 2017
opracowała Emilia Kudraszew