Y.Hirakawa i wsp. Cumulative in-trial and post-trial effects of blood pressure and lipid lowering: systematic review and meta-analysis. J Hypertens. 2017
Nadciśnienie tętnicze oraz zaburzenia lipidowe są istotnymi czynnikami ryzyka chorób sercowo-naczyniowych. Z obserwacji obejmującej okres po zakończeniu uczestnictwa w eksperymencie klinicznym wynika, że korzystny efekt terapii może utrzymywać się jeszcze po kilku latach od zakończenia badania.
W Journal of Hypertension opublikowano wyniki metaanalizy poświęconej odległym efektom terapii hipolipemizującej oraz hipotensyjnej. Analizą objęto 13 badań klinicznych obejmujących ponad 48 tys. chorych otrzymujących leki hipotensyjne oraz 10 badań klinicznych obejmujących ponad 71 tys. pacjentów z zaburzeniami lipidowymi. Metodyka analizy zakładała uwzględnienie wystąpienia punktów końcowych od czasu randomizacji do czasu zakończenia obserwacji, w okresie kilku lat od zakończenia badania.
W odniesieniu do badań z lekami hipotensyjnymi stwierdzono 15% redukcję zgonów w czasie trwania badań oraz utrzymującą się 9% redukcję zgonów podczas obserwacji uwzględniającej okres po zakończeniu badania. Dla leków hipolipemizujących natomiast, wykazano zmniejszenie ryzyka zgonu o 12% w czasie interwencji oraz 8% dla całego okresu obserwacji obejmującego czas po zakończeniu badania. Podobne wyniki uzyskano dla zgonów sercowo-naczyniowych.
Podział badań, obejmujących terapię hipotensyjną w zależności od charakterystyki badań, uwidocznił, że korzystny efekt terapii był niezależny od cukrzycy, niewydolności serca, czy też terapii ograniczonej jedynie do inhibitorów konwertazy angiotensyny. Podobnie w odniesieniu do badań ze statynami, korzystny efekt utrzymywał się niezależnie czy badania były ograniczone jedynie do chorych po zawale serca czy też wykluczały tę grupę chorych.
W podsumowaniu autorzy zauważają, że korzystny efekt terapii hipotensyjnej czy też hipolipemizującej utrzymuje się wiele lat po zakończeniu badań, chociaż w nieco mniejszym stopniu. Podkreśla to znaczenie wczesnego inicjowania i kontynuowania terapii, jako optymalnej strategii zmniejszenia ryzyka przedwczesnych zgonów.
Opracowano na podstawie: Journal of Hypertension, 5 stycznia 2017
Tomasz Rywik