Niewydolność serca z zachowaną frakcją wyrzutową w polskiej populacji chorych hospitalizowanych – charakterystyka, rokowanie

Agnieszka Kapłon-Cieślicka i wsp. Diagnosis, Clinical Course, and 1-Year Outcome in Patients Hospitalized for Heart Failure With Preserved Ejection Fraction (from the Polish Cohort of the European Society of Cardiology Heart Failure Long-Term Registry).  Am J Cardiol. 2016; 118(4):535-542

Chorobowość z powodu niewydolności serca z zachowaną frakcją wyrzutową  (heart failure with preserved ejection fraction, HFpEF) zwiększa się z powodu starzenia się populacji oraz rosnącej częstości nadciśnienia, otyłości i cukrzycy typu 2. Rozpoznanie często stawiane jest drogą eliminacji, bez udokumentowania zaburzeń funkcji rozkurczowej w badaniach obrazowych.

W piśmie American Journal of  Cardiology opublikowano pracę analizującą HFpEF w polskiej populacji osób hospitalizowanych z powodu niewydolności serca, w ramach rejestru European Society of Cardiology (ESC)-HF Long-Term Registry.

Do analizy włączono 661 pacjentów. Jako HFpEF przyjęto niewydolność serca z frakcją wyrzutu >= 50%, przy wartości < 50% rozpoznawano  niewydolność serca z obniżoną frakcją wyrzutową (heart failure  with reduced ejection fraction,  HFrEF) (nie uwzględniano kategorii niewydolności serca z pośrednią frakcją wyrzutową wg wytycznych ESC 2016 – heart failure with  mid-range ejection fraction HFmrEF, frakcja wyrzutu 40-49% – red.).

HFpEF rozpoznano u 187 pacjentów (28%), 116 (62%)  z nich miało oznaczony profil napływu mitralnego. W porównaniu z HFrEF  pacjenci z HFpEF byli starsi  (średni wiek 77 vs 67 lat), częściej płci żeńskiej (59% vs 23%), częściej mieli nadciśnienie (80% vs 69%, migotanie przedsionków (54% vs 43%) i bezdech senny (11% vs 3%).

Stężenie peptydów natriuretycznych było niższe w grupie HFpEF ale nasilenie objawów wg klasyfikacji NYHA było podobne w obu grupach.

Nie wykazano różnicy w rocznej śmiertelności (17%  vs 21%, p =0.22), odnotowano tendencję w kierunku niższej częstości punktu końcowego złożonego ze zgonu ze wszystkich przyczyn i hospitalizacji z powodu HF w grupie HFpEF  (32% vs 40%, p = 0.07).

Zdaniem autorów nawet stosunkowo proste echokardiograficzne wskaźniki dysfunkcji rozkurczowej są zbyt rzadko badane. Roczne przeżycie  w niewydolności serca z zachowaną funkcją skurczową  nie było istotnie większe niż w niewydolności serca z upośledzoną frakcja wyrzutu.

Opracowano na podstawie: American Journal of Cardiology, sierpień 2016

Marcin Kargul

0 replies on “Niewydolność serca z zachowaną frakcją wyrzutową w polskiej populacji chorych hospitalizowanych – charakterystyka, rokowanie”