Komplementarne metody zwalczania przewlekłego bólu – co mówi Evidence Based Medicine?

Jennifer Abbasi. As Opioid Epidemic Rages, Complementary Health Approaches to Pain Gain Traction. JAMA.2016;316(22):2343-2344  .

Zgodnie z raportem Institute of Medicine około 100 milionów Amerykanów  doświadcza przewlekłego bólu, który wiąże się z gorszym ogólnym stanem zdrowia, niesprawnością i zwiększonym korzystaniem z opieki zdrowotnej. W wielu przypadkach zespoły bólowe nie są prawidłowo leczone.

Z drugiej strony nadużywane są leki opioidowe, liczba recept wzrosła z 76 milionów w 1991 r. do 219 milionów dwie dekady później. Ocenia się że prawie 2 miliony pacjentów nadużywa lub jest uzależnionych od leków opioidowych a w 2014 r odnotowano 14 000 zgonów z tym związanych.

Aktualne wytyczne  nie zalecają opioidów jako leków pierwszego rzutu w bólach nienowotworowych, z uwagi na ich niską do umiarkowanej skuteczność, niedostatecznie poznane   efekty długoterminowe oraz potencjał poważnych szkód zdrowotnych.

Z powyższych powodów zainteresowanie naukowe wzbudzają niekonwencjonalne metody zwalczania bólu, szeroko stosowane przez pacjentów.

W JAMA omówiono niedawny przegląd piśmiennictwa dokonany przez naukowców z National Institutes of Health (NIH). Analizie poddano 105 badań randomizowanych z lat 1966-2016, oceniających komplementarne metody lecznicze w porównaniu  z placebo lub rutynowym postępowaniem.

Na podstawie pozytywnych i negatywnych wyników nadań uznano, że  pomocne w zwalczaniu bólu mogą być:

– akupunktura w bólu krzyża i chorobie zwyrodnieniowej  stanów kolanowych

– masaże  w bólu szyi i krzyża (słabsze dowody)

– terapia manualna w bólu krzyża (słabsze dowody)

– techniki relaksacyjne w bólach głowy i migrenie a także fibromialgii (słabsze dowody)

– Tai Chi w chorobie zwyrodnieniowej  stanów kolanowych oraz fibromialgii (słabsze dowody)

– joga  w bólach krzyża

Wśród popularnych metod leczenia, których skuteczności nie potwierdzono w przeglądzie piśmiennictwa, są suplementy diety, w tym glukozamina z chondroityną w leczeniu choroby zwyrodnieniowej kolan.

Należy podkreślić, że oceniane  badania były w większości małe a uczestnikami były głównie starsze, białe kobiety. Ogółem dane są niepełne i wiele kolejnych badań musi być przeprowadzonych aby móc uogólnić wyniki. Wnioski z przeglądu oparte są bardziej na subiektywnej ocenie badań niż na twardych analizach ilościowych.

Tym niemniej, w opinii Davida Spiegela (Center for Integrative Medicine at Stanford University) omawiany przegląd badań jest jednak krokiem naprzód w zakresie zintegrowanego zwalczania  bólu, dostarczając wskazówek lekarzom i pacjentom co do wyboru metod terapii komplementarnej dających największą szansę poprawy klinicznej.

Jego zdaniem;

Nie jesteśmy jeszcze w miejscu, gdzie jest to oczywista nauka, ale zmierzamy w tym kierunku.

Opracowano na podstawie: JAMA 2 listopada 2016

Marcin Kargul

 

0 replies on “Komplementarne metody zwalczania przewlekłego bólu – co mówi Evidence Based Medicine?”