Wszczepialny system monitorowania hemodynamicznego w tętnicy płucnej (CardioMEMS) – analiza opłacalności i przydatności klinicznej w niewydolności serca

A.M. Chamberlain, J.L. St. Sauver, Y. Gerber i wspCardioMEMS HF for the Management of Heart Failure— Effectiveness and Value. JAMA Intern Med. 2016;176(10):1551-1552.

Niewydolność serca (NS) charakteryzuje się niekorzystnym rokowaniem i koniecznością częstych rehospitalizacji, których główną przyczyną jest retencja płynów.

Częstość hospitalizacji spowodowanych niewydolnością serca pomimo współczesnych metod leczenia nie uległa w ostatnich latach istotnej poprawie.

Nadzieje wiąże się obecnie z rozwojem metod monitorowania pacjentów które umożliwią odpowiednio wczesne rozpoznanie zagrażającej dekompensacji NS.

W  badaniach wykazano, że wzrost ciśnienia w tętnicy płucnej poprzedza o kilka-kilkanaście dni dekompensację NS. Niemniej, nie wykazano jednoznacznie korzyści klinicznych z takich pomiarów.

Nowy system do monitorowania ciśnienia w t. płucnej (CardioMEMS) składa się z bezprzewodowego czujnika umieszczonego na stałe w tętnicy płucnej. Koszt samego urządzenia, bez procedury implantacji, wynosi 18000$. W JAMA Internal Medicine, opublikowano artykuł przeglądowy analizujący wskaźnik opłacalności oraz skuteczność kliniczną tego urządzenia.

Dotychczas przeprowadzono jedynie pojedyncze, randomizowane badanie oceniające CardioMEMS. Było to badanie CHAMPION, z pojedynczą ślepą próba. Do eksperymentu włączono 550 pacjentów w klasie III wg. NYHA, którzy w ostatnich 12 miesiącach byli hospitalizowani z powodu NS. Implantację urządzenia wykonano u wszystkich pacjentów, a codzienne odczyty ciśnień w grupie interwencji były przesyłane do lekarzy. Lekarze opiekujący się grupą kontrolną nie otrzymywali takich informacji. Pacjenci z grupy kontrolnej pozostawali pod rozszerzoną opieką pielęgniarską.

Celem badania była ocena różnic w hospitalizacjach z powodu NS. Po 6 miesiącach stwierdzono niższą o 28%  częstość hospitalizacji , a po 15 miesiącach nawet o 37% (HR. 0.63; 95% CI, 0.52-0.77; P  .001). Różnice w śmiertelności nie były istotne pomiędzy grupami (50 vs vs 64,  HR, 0.80; 95% CI, 0.55-1.15;
P =0 .23). W trakcie badania zarejestrowano 15 poważnych zdarzeń niepożądanych, 8 związanych z urządzeniem, a 7 związanych z implantacją urządzenia.

Wykorzystanie pomiarów CardioMEMS przyczyniło się do zwiększenia o 0,3 lat życia skorygowanych jakością (QUALYs), wynikające ze zmniejszenia częstości hospitalizacji, przy jednocześnie zwiększonych kosztach o 17 274$. Oznaczało to, że koszt 1 roku skorygowanego jakością życia w następstwie leczenia wynosił 57 933$.

Wyliczono, że potencjalny koszt 5. letniej terapii obejmującej grupę chorych z populacji ogólnej (około 1,4 miliona osób) o zbliżonej charakterystyce do tej pochodzącej z badania wyniósłby 5 miliardów $, niezależnie od uzyskanego zmniejszenia kosztów związanych z hospitalizacjami (ok. 2265$ na 1 wszczepione urządzenie).

Zdaniem autorów, dane z omawianego badania sugerują potencjalne, dodatkowe korzyści wynikające ze stosowania tych urządzeń, w porównaniu ze standardową terapią NS. Niemniej jednak, w ich opinii dotychczas uzyskane dane nie są do końca przekonujące. Wyliczone wskaźniki opłacalności mieszczą się w akceptowalnych granicach, ale zdaniem ekspertów, metoda ta mogłaby być akceptowalna jedynie przy zmniejszeniu kosztów urządzenia o ok. 40%.

Opracowano na podstawie: JAMA Internal Medicine, pażdziernik 2016

Tomasz Rywik

 

0 replies on “Wszczepialny system monitorowania hemodynamicznego w tętnicy płucnej (CardioMEMS) – analiza opłacalności i przydatności klinicznej w niewydolności serca”