Antonio Carlos Pereira-Barretto. Addressing Major Unmet Needs in Patients with Systolic Heart Failure: The Role of Ivabradine. Am J Cardiovasc Drugs (2016) 16:93–101 (dostępny pełen tekst)
W kwietniu 2o15 r. iwabradyna została w USA zaaprobowana przez FDA do leczenia niewydolności serca. W American Journal of Cardiovascular Drugs ukazał się interesujący artykuł podsumowujący rolę tego leku w nowoczesnej terapii skurczowej niewydolności serca.
Niewydolność serca (NS) jest najczęstszą przyczyną hospitalizacji u dorosłych (w USA ponad milion rocznie). Choć w ostatnim trzydziestoleciu udało się istotnie zmniejszyć śmiertelność chorych z NS, wciąż nie do końca zostały osiągnięte inne cele terapii: poprawa jakości życia chorych, którą można osiągnąć poprzez istotną redukcję objawów choroby oraz zmniejszenie liczby hospitalizacji.
W badaniu SHIFT udowodniono, że iwabradyna m.in. redukuje ryzyko zgonu z powodu niewydolności serca jako pompy (a więc głównej przyczyny zgonu w NS, redukcja o 26%, p=0,014), nie wpływając istotnie na ryzyko nagłego zgonu sercowego. W badaniu tym iwabradyna zmniejszała również znacząco ryzyko hospitalizacji z powodu NS (o 26%, p=0,0001).
W subanalizie badania SHIFT przeprowadzonej u 1944 chorych obserwowano istotne zmniejszenie objawów podmiotowych i wzrost jakości życia chorych leczonych iwabradyną.
W badaniu poświęconym analizie tolerancji wysiłku u chorych z NS, Sarullo i wsp. podkreślili istotne korzyści ze stosowania iwabradyny u pacjentów leczonych terapią standardową tj. ACEi, B-blokerem i diuretykiem. Dodanie iwabradyny w dawce 7,5mg dwa razy/dobę u chorych z NS w klasie NYHA II i III pozwoliło na poprawę czasu trwania wysiłku w porównaniu z placebo w 3-miesięcznym okresie obserwacji (odpowiednio 28,2 ± 3,5 vs 15,4 ± 2,6 min, p=0,0001), co odpowiada wydłużeniu możliwego dystansu chodu o 1,25 km. Poprawa ta znalazła odzwierciedlenie również w poprawie jakości życia chorych wg kwestionariusza ,,Minnesota Living with Heart Failure Questionnaire”, a także w poprawie klasy czynnościowej wg NYHA. Obserwowano także poprawę frakcji wyrzutowej lewej komory o 16%, jak również 40% spadek NT-proBNP w porównaniu z placebo.
W badaniu CARVIVA-HF pacjentów leczonych optymalnymi dawkami ACEi randomizowano do grupy karwedilolu (25mg 2xdziennie), iwabradryny (7,5mg 2xdziennie), lub obu tych leków łącznie (w dawce 12,5-25mg/7,5mg 2xdziennie). We wszystkich grupach uzyskano zwolnienie częstości rytmu serca, z tym, że największy efekt odnotowano w grupie otrzymującej karwedilol/iwabradynę. W grupie iwabradyny oraz iwabradyna/karwedilol uzyskano istotny wzrost dystansu w teście 6-minutowego chodu oraz poprawę tolerancji wysiłku. Efektów tych nie odnotowano w grupie chorych przyjmujących tylko karwedilol.
Autorzy zwracają uwagę, że, jak wynika z francuskiego rejestru NS obejmującego 50 000 chorych, jedynie 37% chorych w trakcie hospitalizacji otrzymuje optymalną, zgodną z wytycznymi terapię skurczowej NS. Autorzy podkreślają możliwą do odegrania przez iwabradynę istotną rolę w nowoczesnej terapii niewydolności serca, gdyż lek ten poprawia jakość życia oraz tolerancję wysiłku, zmniejszając objawy podmiotowe. Wg danych Brytyjskich jedna piąta chorych ze skurczową NS ma rygorystycznie określone przez NICE wskazania do do leczenia iwabradyną, a poinformowanie chorego przez lekarza o korzyściach tego leku może istotnie poprawić compliance.
Opracowano na podstawie: American Journal of Cardiovascular Drugs
Łukasz Jankowski