Ann Marie Navar i wsp. Assessing Cardiovascular Risk to Guide Hypertension Diagnosis and Treatment. JAMA Cardiol. Published online (dostępny pełen tekst)
W badaniu SPRINT (Systolic Blood Pressure Intervention Trial) wykazano korzyści kliniczne z dążenia do wartości ciśnienia skurczowego < 120 mm Hg u pacjentów spełniających kryteria włączenia.
Jak zatem postępować z osobami z podwyższonym ciśnieniem skurczowym w zakresie „szarej strefy” 120-139 mm Hg? W JAMA Cardiology opublikowano pracę odnoszącą wyniki badania SPRINT do całej populacji USA.
W analizie posłużono się danymi 14 142 dorosłych osób z rejestrów National Health and Nutrition Examination Survey (NHANES) z lat 2007-2012, będących reprezentatywną próbą 206,9 milionów dorosłych mieszkańców tego kraju.
Oszacowano, że 53,3 miliona osób nieleczonych i 19,8 miliona osób leczonych hipotensyjnie należy do „szarej strefy”. Z nich odpowiednio 5,8 miliona i 8,5 miliona miało znacząco podwyższone ryzyko sercowo-naczyniowe (rozpoznana choroba sercowo-naczyniową lub 10-letnie ryzyko incydentu sercowo-naczyniowego ≥15%).
Zdaniem autorów właśnie w tej grupie należy w pierwszym rzędzie rozważyć wdrożenie lub intensyfikację leczenia hipotensyjnego z niższym celem terapeutycznym < 120 mm Hg.
Co ważne, w tej grupie tylko 27% nieleczonych i 21,9% leczonych osób spełniałoby kryteria włączenia do badania SPRINT. Najczęstszymi przyczynami potencjalnego wyłączenia z tego badania były: cukrzyca, udar w wywiadzie, niewydolność serca i wiek < 50 lat.
Autorzy konkludują, że miliony Amerykanów mają podwyższone wartości ciśnienia skurczowego w zakresie 120 -139 mm Hg i jednocześnie wysokie ryzyko sercowo-naczyniowe. Większość z nich nie kwalifikowałaby się do badania SPRINT. Do czasu uzyskania dalszych danych jak, kiedy i u kogo wdrażać terapię lub leczyć bardziej intensywnie, klinicyści powinni uwzględniać w decyzjach terapeutycznych zarówno wartość ciśnienia jak i oszacowane ryzyko sercowo-naczyniowe.
Opracowano na podstawie JAMA Cardiology, 7 września 2016
Marcin Kargul