Alejandro Azofeifa i wsp. Monitoring Marijuana Use in the United States. Challenges in an Evolving Environment. JAMA. Published online (dostępny pełen tekst)
Tytułowemu zagadnieniu poświęcony jest artykuł z cyklu „Viewpoint” w piśmie JAMA.
W 2014 roku około 22,2 miliona Amerykanów w wieku 12 i więcej lat przyjmowało marihuanę lub jej pochodne w ciągu poprzedzającego miesiąca. 2,5 miliona w ciągu poprzedzającego roku zrobiło to po raz pierwszy w życiu (7000 każdego dnia).
Według prawa federalnego w USA marihuana jest narkotykiem. Jednakże, w ciągu ostatnich dwóch dekad ponad połowa stanów w USA dopuściła stosowanie marihuany lub pochodzących z niej kannabinoidów jako substancji leczniczych. W czterech stanach oraz dystrykcie Kolumbia zezwolono na używanie rekreacyjne.
Istnieje pewien zasób dowodów naukowych na skuteczność marihuany i jej pochodnych w leczeniu nudności i wymiotów, niektórych zespołów bólowych oraz spastyczności. Stosowanie rekreacyjne uwarunkowane jest indywidualnym wyborem i stylem życia.
Przyjmowanie marihuany, zwłaszcza przez osoby młode, wiąże się ze zwiększonym ryzykiem zaburzeń takich jak problemy z pamięcią, koncentracją i uczeniem się, co może prowadzić do gorszych rezultatów szkolnych i zawodowych. Zwiększone jest ryzyko wczesnego ujawnienia się zaburzeń psychotycznych u osób z predyspozycjami, a także zaburzeń rozwoju układu nerwowego. W niektórych przypadkach obserwuje się objawy uzależnienia.
Według raportu Centers for Disease and Control and Prevention (CDC) z września 2016, deklarowana przez ankietowanych dostępność marihuany wzrosła w ostatnich 13 latach z 54,9% do 59,2% a jej przyjmowanie w ostatnim miesiącu z 4% do 6,6%, z kolei oszacowany odsetek osób z cechami uzależnienia zmniejszył się z 1,8% do 1,6%.
Biorąc pod uwagę ewolucję uwarunkowań prawnych, sposobów używania oraz danych na temat szkód i korzyści zdrowotnych marihuany i jej pochodnych, potrzebne są nowe sposoby monitorowania tego zjawiska na poziomie stanowym i federalnym.
Klinicyści muszą posiadać odpowiednią wiedzę dla udzielania pacjentom informacji i porad, a także wykrywania, leczenia bądź kierowania na leczenie specjalistyczne uzależnień i innych szkód zdrowotnych.
Opracowano na podstawie: JAMA, 1 września 2016
Marcin Kargul