K.K. Clemens i wsp. Trends in antihyperglycemic medication prescriptions and hypoglycemia in older adults: 2002-2013. PLoS ONE 10(9): e0137596 (dostępny pełen tekst)
Zintegrowane bazy medyczne pozwalają ocenić aspekty zdrowotne dużej populacji i prześledzić ich zmianę w długim okresie obserwacji. Można również porównać trendy zmiennych o prawdopodobnym powiązaniu przyczynowym. Wychodząc z tego założenia autorzy z Kanady ocenili zmiany w stosowaniu leków hipoglikemizujących w latach 2002-2013 u osób w wieku podeszłym. Zmiany te powiązano z częstością wizyt w oddziałach pomocy doraźnej lub hospitalizacji z powodu hipoglikemii. Zebrane dane dotyczyły mieszkańców Ontario powyżej 65 roku życia chorujących na cukrzycę. Średnia wieku badanych wynosiła 75 lat. W latach 2002-2013 liczba leczonych z powodu cukrzycy uległa podwojeniu z 148021 na 289312 chorych.
Wraz ze zmianami standardów leczenia, wynikami nowych badań klinicznych, wejściem na rynek nowych leków, wyraźnie zmieniły się preferencje lecznicze. Tendencja do intensyfikacji leczenia przejawiła się m.in. spadkiem udziału monoterapii i wzrostem udziału terapii skojarzonej. W omawianym okresie odsetek leczonych metforminą wzrósł z 56,2% do 76,5%, sitagliptyną z 0% do 18,1%, saxagliptyną z 0% do 1,8%, gliklazydem ( w szczególności postacią o zmodyfikowanym uwalnianiu) z 0,4% do 24,3%. Od 2006 roku zaobserwowano spadek leczenia tiazolidinedionami, natomiast odsetek leczonych glibenklamidem w 2002 roku wynoszący 56,4% spadł do poziomu 10,7% w ostatnim roku analizy. Odsetek leczonych insuliną pozostał na stałym poziomie wynoszącym około 20%.
W badanym okresie wzrósł więc udział leków o mniejszym potencjale wywołania hipoglikemii. Znalazło to odzwierciedlenie w częstości uprzednio zdefiniowanych epizodów hipoglikemii liczonych kwartalnie. Epizod hipoglikemii dotyczył 0,9% leczonych w 2002 roku i 0,4% leczonych w 2013 roku. Redukcja wynosiła więc ponad 50%.
Autorzy pracy wskazują więc na istotne trendy w terapii chorych na cukrzycę w wieku podeszłym, charakteryzujące się zwiększonym udziałem nowych leków, stosowaniem leków o mniejszym potencjale wywołania hipoglikemii. Z tym również częściowo można wiązać spadek częstości hospitalizacji z powodu hipoglikemii.
Opracowano na podstawie: Plos ONE, 3 września 2015
Marek Kowrach