B. Ahren. Creative use of novel glucose-lowering drugs for type 2 diabetes: where will we head in the next 50 years?. Diabetologia 2015;58:1740 (dostępny pełen tekst)
Na łamach pisma Diabetologia Bo Ahren w komentarzu przedstawia strategię postępowania w cukrzycy typu 2, wypracowaną w ostatnich 50 latach jako fundamenty gwarantujące rozwój terapii tej choroby na następne 50 lat.
Jednym z tych fundamentów jest wczesna i intensywna terapia hiperglikemii, najefektywniej ograniczająca wystąpienie późnych powikłań cukrzycy zarówno o charakterze mikroangiopatii i makroangiopatii. Obecne formy leczenia wyłączają z tej reguły niektóre grupy pacjentów, ze względu na zwiększone ryzyko działań niepożądanych leczenia, przy niskich korzyściach klinicznych. Są to przede wszystkim osoby w podeszłym wieku lub w złym ogólnym stanie zdrowia i złym stanie funkcjonalnym.
Drugą zasadą terapii jest leczenie zgodne z patofizjologią procesów powodujących hiperglikemię: głównie zmniejszonej aktywności komórek beta i tkankowej insulinooporności. Jednym z elementów sprzyjających utrzymywaniu i pogłębieniu tych zaburzeń w cukrzycy jest również sama hiperglikemia. Trzecim filarem jest bezpieczeństwo terapii, zwłaszcza zmniejszone ryzyko hipoglikemii.
W oparciu o te zasady ADA i EASD wypracowało schemat leczenia cukrzycy, który oprócz modyfikacji stylu życia proponuje rozpoczęcie terapii od metforminy, do której sekwencyjnie jest dołączany drugi lub trzeci lek, a ostatecznie włączana insulina.
Autor proponuje inny schemat do zastosowania i sprawdzenia w odpowiednich badaniach klinicznych, oparty jest on również o przedstawione trzy zasady. Leczenie od początku opierałoby się na kojarzeniu dwóch – trzech leków. Autor proponuje połączenie metforminy z inhbitorem DPP-4 oraz inhibitorem transportera glukozy w nefronie -SGLT-2. Drugi schemat, aktywniej działający, do zastosowania w późniejszym okresie, to połączenie insuliny z agonistą receptora GLP-1. Postępowanie to może być efektywnie uzupełnione o aktywację lub hamowanie innych mechanizmów metabolicznych. Ważnym i potencjalnie najlepszym leczeniem może być odnowienie populacji komórek beta m.in. poprzez zróżnicowanie zachowanych komórek alfa lub też odpowiednie modyfikacje komórek macierzystych.
Opracowano na podstawie: Diabetologia, sierpień 2015
Marek Kowrach