Charlotte Andersson i wsp – Beta-Blocker Therapy and Cardiac Events Among Patients With Newly Diagnosed Coronary Heart Disease LINK: J Am Coll Cardiol 2014;64:247
Randomizowane badania dowiodły, że beta-blokery zapobiegają incydentom sercowym i zmniejszają śmiertelność u chorych po zawale serca oraz u pacjentów z niewydolnością serca i dysfunkcją skurczową. Wciąż brak jest jednak przekonujących danych pozwalających potwierdzić, że leki te poprawiają rokowanie w stabilnej chorobie wieńcowej bez zawału serca.
W Journal of the American College of Cardiology opublikowano na ten temat interesującą pracę. Dane pacjentów pochodziły z dużej bazy danych systemu opieki zdrowotnej z Kalifornii (Kaiser Permanente Northern California, 3.2 miliona osób). Do analizy włączono wszystkich kolejnych chorych wypisanych ze szpitali po pierwszym zdarzeniu wieńcowym (ostrym zespole wieńcowym lub rewaskularyzacji) w latach 2000 – 2008, ale tylko tych, którzy nie przyjmowali beta-blokera w roku poprzedzającym zdarzenie. Oceniono ryzyko względne (hazard ratio, HR) wystąpienia 2 punktów końcowych – śmiertelności ogólnej oraz łącznie śmiertelności i hospitalizacji w powodu zawału serca. Przeanalizowano dane 26 793 pacjentów, w tym 19 843 chorych, u których w czasie do 7 dni od wypisu, którego powodem było pierwsze zdarzenie wieńcowe, zastosowano beta-bloker. Średni czas obserwacji wyniósł 3.7 roku. W tym czasie 6 968 chorych miało zawał serca lub zmarło.
U osób przyjmujących beta-bloker ryzyko względne zgonu z wszystkich przyczyn wyniosło 0.90 (95% granice ufności [CL]: 0.84 – 0.96), zaś współczynnik HR zgonu i zawału serca łącznie wyniósł 0.92 (CL: 0.87 – 0.97). W dalszych analizach okazało się, że wskaźniki te były istotnie niższe tylko wśród chorych po przebytym zawale serca a nie u chorych bez przebytego wcześniej zawału serca (HR dla śmiertelności ogólnej: 0.85 vs. 1.02, p = 0.007; HR dla śmiertelności i zawału łącznie: 0.87 vs. 1.03, p = 0.005).
Autorzy wykazali więc, że zastosowanie beta-blokera w stabilnej chorobie wieńcowej zmniejsza ryzyko zdarzenia sercowego jedynie wśród pacjentów po przebytym wcześniej zawale.
Opracowane na podstawie: Journal of the American College of Cardiology / Czerwiec 2014
Magdalena Lipczyńska