Ru00b4onu00b4an O’Caoimha i wsp – Effects of Centrally Acting Angiotensin Converting Enzyme Inhibitors on Functional Decline in Patients with Alzheimer’s Disease LINK: Journal of Alzheimer’s Disease 2014;40:595 (dostępny pełen tekst)
Wiadomo, że wyższe ciśnienie krwi w średnim wieku wiąże się ze zwiększonym ryzykiem rozwoju otępienia, jednak nie jest to prosta zależność. wykazano, że centralnie działające inhibitory konwertazy angiotenstyny (CACE-Is, centrally acting angiotensin converting enzyme inhibitors) mogą poprawiać zdolności poznawcze u pacjentów z demencją, jak i tolerancję wysiłku fizycznego u niepełnosprawnych ruchowo osób starszych. Można więc sądzić, że CACE-Is będą mieć korzystny wpływ na czynności dnia codziennego (activities of daily living, ADL) u chorych z otępieniem. U pacjentów z chorobą Alzheimera (AD), CACE-Is mogą modulować patologiczne odkładanie β-amyloidu, kluczowego w patologii AD. Na łamach Journal of Alzheimer’s Disease ukazała się praca R´on´ana O’Caoimhy i wsp. dotycząca wpływu centralnie działających inhibitorów konwertazy angiotenstyny na poprawę funkcji poznawczych u pacjentów z otępieniem.
Celem przedstawionego badania było porównanie ubytku funkcji poznawczych u pacjentów z łagodną i średnio nasiloną chorobą Alzheimera otrzymujących CACE-Is oraz nieleczonych tymi lekami (NoCACE-I). Do analizy włączono 406 pacjentów biorących udział w badaniu Doxycycline and Rifampicin for Alzheimer’s Disease. Chorzy zostali podzieleni na dwie grupy – przyjmujących CACE-Is: ramipril (n = 57), perindopril (n = 21), lisinopril (n = 9), trandolapril (n = 3) i fosinopril (n=1) oraz niestosujących tych leków.
W momencie rozpoczęcia badania i w punkcie końcowym po 12 miesiącach oceniano funkcje poznawcze przy pomocy skal: Standardized Alzheimer’s Disease Assessment Scale – Cognitive Subscale, Quick Mild Cognitive Impairment screen, Clinical Dementia Rating Scale (CDR-SB) i Lawton-Brody ADL Scale. Wykazano znaczącą różnicę (o medianie 25%) we wskaźniku 12-miesięcznego spadku wartości w skali ADL u chorych przyjmujących CACE-Is, w porównaniu do pacjentów niestosujących tych leków ( p = 0,024). Różnica pozostawała istotna statystycznie po dostosowaniu do wieku, płci, poziomu wykształcenia i wartości ciśnienia tętniczego. W przypadku porównywania pojedynczych leków istotne różnice wykazano jedynie w odniesieniu do perindoprilu (p = 0,01). Również ilość punktów w skali CDR-SB była niższa średnio o jeden punkt u pacjentów przyjmujących perindopril (p = 0,04).
W podsumowaniu autorzy stwierdzają, że CACE-Is, a potencjalnie zwłaszcza perindopril, związane są ze zmniejszeniem wskaźników upośledzenia funkcjonowania u pacjentów z AD, bez wpływu na nastrój i zachowanie. Wyniki tego badania sugerują, CACE-Is mogą opóźniać progresje choroby u pacjentów z AD.
Opracowane na podstawie: Internet / Kwiecień 2014
Magdalena Wiśniewska