David M. Bamberger i Sarah E. Boyd – Management of staphylococcus aureus infections Am Fam Phys 2005;72:2474
Lekarzy praktyków niewątpliwie zaciekawi artykuł przeglądowy poświęcony postępowaniu w zakażeniach gronkowcem złocistym, opublikowany w American Family Physician.
Kolonizacja Staphylococcus aureus jest zjawiskiem powszechnym i stale dotyczy około 20% ogólnej populacji a okresowo ok. 60%. Ryzyko objawowego zakażenia znacząco wzrasta u osób z upośledzoną odpornością, w tym u chorych dializowanych i cukrzyków.
Dużym problemem są szpitalne infekcje metycylino-opornymi szczepami S. aureus, które wiążą się z pieciokrotnym wzrostem śmiertelności szpitalnej. Szczególnym problemem jest wzrastająca liczba pozaszpitalnych infekcji metycylino-opornymi szczepami S. aureus, wywołującymi zwykle choroby skóry i tkanek miękkich.
Lekami z wyboru w terapii zakażeń szczepami wrażliwymi na metycylinę są półsyntetyczne penicyliny. Alternatywę dla nich stanowią cefalosporyny I generacji. Wankomycyna powinna być stosowana jedynie u osób zakażonych szczepami metycylino-opornymi i u chorych z alergią na penicyliny. Lekami „ratunkowymi,” w przypadkach nieskuteczności wankomycyny, są bakteriostatyczny linezolid i bakteriobójcza daptomycyna, należąca do nowej klasy syntetycznych lipopeptydów. Ograniczone zakażenia skóry wywołane przez S. aureus poddają się leczeniu miejscowemu przy użyciu mupirocyny.
Podstawowym zagrożeniem związanym z bakteriemią S. aureus jest ryzyko zapalenia wsierdzia oceniane na 12%. W przypadku podejrzenia tego powikłania przezprzełykowa echokardiografia jest prawdopodobnie bardziej opłacalna niż empiryczna antybiotykoterapia.
Gronkowiec złocisty jest najczęstszym patogenem u osób z zapaleniem kości i szpiku. Antybiotykoterapia w tym wskazaniu klinicznym nie powinna trwać krócej niż 4 tygodnie. Etiologię gronkowcową należy poważnie brać pod uwagę u osób z zapaleniem płuc po infekcji grypowej.
Pomimo znacznej chorobowości i śmiertelności związanej z zakażeniami gronkowcowymi, wciąż nie ma dobrych metod zapobiegania tym infekcjom.
Opracowane na podstawie: American Family Physican / 2005-12-15