Gregory Y.H. Lip i wsp – Prognosis and treatment of atrial fibrillation patients by European cardiologists: One Year Follow-up of the EURObservational Research Programme-Atrial Fibrillation General Registry Pilot Phase (EORP-AF Pilot registry) LINK: Eur Heart J 2014;35:3365 (dostępny pełen tekst)
Na łamach European Heart Journal Lip i wsp. przedstawili wyniki pilotażowego rejestru EURObservational Research Programme- Atrial Fibrillation General Registry Pilot Phase (EORP-AF Pilot). EORP-AF Pilot dostarczył aktualnych danych dotyczących postępowania i leczenia 3119 kolejnych chorych hospitalizowanych lub ambulatoryjnych z 9 krajów europejskich, w tym Polski. W prezentowanym tekście autorzy opisują wyniki 1-roczne, dotyczące rozwoju objawów, stosowania leczenia przeciwkrzepliwego oraz strategii kontroli częstości rytmu vs przywracania rytmu zatokowego, a także czynniki determinujące występowanie zgonów /udarów/przemijających incydentów niedokrwiennych mózgu (TIA)/zatorowości obwodowej.
W roku obserwacji większość chorych była bezobjawowych (76.8%). Pozostali wśród dolegliwości wymieniali kołatania serca, zmęczenie i zadyszkę. Częstość stosowania doustnych leków przeciwkrzepliwych była wysoka i sięgała ok 78%. Większość (84%) chorych leczonych wyjściowo antagonistami witaminy K (VKA) kontynuowała leczenie w po roku obserwacji, podobnie (86%) rzecz się miała w przypadku nowych leków przeciwkrzepliwych (NOAC). U chorych z napadowym migotaniem przedsionków często stosowano naparstnicę. Kardiowersję elektryczną wykonano u 9.7%, kardiowersje farmakologiczną u 5.1%,a zabieg ablacji u 4.4%.
Pomimo dobrego przestrzegania leczenia przeciwkrzepliwego 1-roczna śmiertelność była wysoka (5.7%), a większość zgonów miała przyczynę sercowo-naczyniową (70%). W analizie wieloczynnikowej niezależnymi predyktorami zgonu były wiek (OR: 1.06, P , 0.0001), przewlekła choroba nerek (OR: 3.33, P, 0.0001), przewlekła obturacyjna choroba płuc (OR: 1.65, P < 0.0241), choroba nowotworowa (OR: 1.82, P < 0.0474), krwawienia (o małym nasileniu) (OR: 2.25, P < 0.0044), migotanie przedsionków jako podstawowa choroba (OR: 2.72, P , 0.0001), przebyty TIA (OR: 2.37, P < 0.0048), oraz stosowanie leków moczopędnych (OR: 1.71, P < 0.0119). Stosowanie statyn było czynnikiem predykcyjnym niższej śmiertelności.
W podsumowaniu autorzy odnotowują, że pomimo dużej częstości stosowania leczenia przeciwkrzepliwego zarówno chorobowość jak i śmiertelność chorych z migotaniem przedsionków pozostaje wysoka.
Opracowane na podstawie: European Heart Journal / Grudzień 2014
Magdalena Lipczyńska