J.J. DiNicolantonio i wsp – Perindopril vs enalapril in patients with systolic heart failure: systematic review and metaanalysis LINK: Oschner J 2014;14:350 (dostępny pełen tekst)
Wiadomo, że inhibitory enzymu konwertującego angiotensynę (ACEI) są skuteczne i poprawiają rokowanie w wielu chorobach sercowo-naczyniowych, w tym w nadciśnieniu tętniczym, skurczowej niewydolności serca, czy też w ostrych zespołach wieńcowych.
Leki te były stosowane w codziennej praktyce lekarskiej od wielu lat. Należy jednak podkreślić, że grupa ta nie jest jednolita i różni się pod względem wielu właściwości włączając w to m.in. lipofilność, powinowactwo do tkankowej postaci enzymu ACE, właściwości antyoksydacyjne, przeciwzapalne oraz czas działania leku.
Ostatnio opublikowano wyniki metaanalizy porównującej wpływ enalaprilu i perindoprylu na funkcję lewej komory serca u pacjentów z niewydolnością skurczową serca. Analizą objęto grupę 116 osób z NS skurczową w oparciu o trzy badania kliniczne. Punktem końcowym przeprowadzonej metaanalizy była ocena frakcji wyrzucania (EF). Drugorzędowymi punktami końcowymi była aktywność układu współczulnego oraz stężenie peptydu natriuretycznego (BNP) i klasa czynnościowa wg. NYHA.
Porównując oba leki wykazano, że perindopryl korzystnie modyfikował aktywację współczulną w porównaniu z enalaprylem. Także w odniesieniu do poprawy klasy NYHA efekt perindoprylu był korzystniejszy, a zmiana netto dla porównania perindopryl vs enalapryl wyniosła -0,44 (95% przedział ufności (CI)-0,86 – -0,03). Podobnie perindopryl wpływał korzystniej na stężenie peptydu natriuretycznego, a zmiana netto efektu dla perindoprylu vs enalapryl wynosiła -64,1 pg/mL (95% CI -80,8 do -47,4). Natomiast zmiany w EF nie różniły się istotnie pomiędzy badanymi lekami: 1,15% (95% CI dla różnicy netto -2,74 do 5,04). Niemniej jednak w dwóch badaniach, których protokół zakładał zamianę leku na drugi (enalapryl na perindopryl), po 6 miesiącach odnotowano korzystniejszy wpływ perindoprylu i zwiększenie EF o 2,41% (95%CI 1,26 do 3,55; p<0,0001).
W podsumowaniu autorzy pracy zauważają, że perindopryl, w porównaniu z enalaprylem, istotnie korzystniej modyfikował aktywację współczulną, stężenie peptydów natriuretycznych oraz poprawiał wydolność fizyczną ocenianą za pomocą klasyfikacji NYHA. Dodatkowo zamiana enalaprylu na perindopryl spowodowała po 6 miesiącach poprawę EF.
Opracowane na podstawie: Internet / Wrzesień 2014
Tomasz Rywik