L. Sargento i wsp – Heart rate reduction with ivabradine in patients with acute decompensated systolic heart failure LINK: Am J Cardiovasc Drugs 2014:14:229
Częstość rytmu serca (HR) jest jednym z głównych czynników determinujących zapotrzebowanie mięśnia sercowego na tlen, przepływ wieńcowy, a także wydolność mięśnia sercowego zarówno w populacji ogólnej jak i u osób z chorobami sercowo-naczyniowymi.
W ostrych zespołach wieńcowych zaobserwowano, że rokowanie jest uzależnione od stopnia zmniejszenia HR . Wydaje się zatem, że także w zdekompensowanej niewydolności serca HR może być istotnym, modyfikowalnym celem terapeutycznym. Redukcja HR może być osiągnięta dzięki stosowaniu leków beta adrenolitycznych, które jednak wpływają negatywnie na inotropizm, jak również mogą prowadzić do hipotensji lub za pomocą iwabradyny, która jest pozbawiona tych niekorzystnych działań.
Ostatnio opublikowano wyniki pracy, w której testowano wpływ iwabradyny u osób ze zdekompensowaną niewydolnością serca na HR we wczesnym okresie hospitalizacji jak i przy wypisie ze szpitala. Celami dodatkowymi była ocena wpływu leku na ciśnienie i hormony natriuretyczne.
Do badania włączono 10 kolejnych chorych ze zdekompensowaną niewydolnością serca z EF <40% oraz z HR >70/min., którzy nie otrzymywali wlewu amin katecholowych. Średni wiek badanej grupy wynosił 62 lata, a mężczyźni stanowili 80%. Leki beta adrenolityczne były stosowane u średnio 60% chorych. Było to badanie prospektywne otwarte.
HR obniżyła się o ok. 11/min po 24 godzinach terapii oraz o 16/min przy wypisie, w porównaniu z danymi z przyjęcia do szpitala (P<0,001 i p=0,002). W pierwszym okresie leczenia nastąpiło obniżenie ciśnienia skurczowego, które jednak przy wypisie nie różniło się istotnie od wartości wyjściowych. Nie obserwowano obniżenia ciśnienia rozkurczowego ani ciśnienia średniego. Wydolność chorych poprawiła się o 2 klasy wg. NYHA, a poprawa była istotnie skorelowana z niższą częstością rytmu serca (r=0,789 i p=0,013). Dodatkowo w trakcie hospitalizacji obserwowano spadek stężenia hormonów natriuretycznych, związany z HR zarówno w trakcie hospitalizacji jak i przy wypisie.
Zdaniem autorów wyniki tego badania sugerują bezpieczeństwo i skuteczność iwabradyny w grupie pacjentów ze zdekompensowaną niewydolnością serca. Badanie ma charakter pilotażowy, stąd jego ograniczenia – mała liczba pacjentów i otwarta próba. Autorzy przypominają, że badane zastosowanie leku nie znajduje się w oficjalnych wskazaniach (zastosowanie „off-label”).
Opracowane na podstawie: Internet / Czerwiec 2014
Tomasz Rywik