R. C. McLean i M. Jessup – The challenge of treating heart failure – a diverse disease affecting diverse populations LINK: JAMA 2013;310:2033
W Journal of American Medical Association ukazał się artykuł poświęcony konieczności zmiany podejścia do terapii chorych z niewydolnością serca (HF), w którym należy uwzględnić zróżnicowanie w zależności od płci i rasy.
Szacuje się, że na HF choruje około 2% populacji ogólnej USA, a aż 35% zgonów sercowo-naczyniowych jest powiązanych z HF. W ostatnich latach wprowadzono wiele strategii postępowania, wpływających korzystnie na rokowanie. Pozostaje pytanie, czy wszystkie grupy chorych, niezależnie od płci, rasy czy innych cech mają porównywalny dostęp to takiej opieki i odnoszą porównywalne korzyści.
Częstość występowania HF jest porównywalna u mężczyzn jak i u kobiet, ale nie wszystkie metody postępowania są jednakowo skuteczne w obu tych grupach. Kobiety chorują na NS później niż mężczyźni i rzadziej przyczyną jest choroba niedokrwienna serca, a częściej stwierdza się HF z zachowaną frakcją wyrzucania (HFPEF). Kobiety z HF żyją dłużej niż mężczyźni, natomiast częstość rehospitalizacji jest zbliżona. Kobiety rzadziej niż mężczyźni otrzymują optymalne leczenie, a jakość ich życia i wydolność fizyczna jest niższa.
Wraz ze starzeniem się populacji zwiększa się liczba kobiet, a w tym także kobiet z HFPEF. Częstsze są także rehospitalizacje wynikające z zaostrzenia HFPEF. Obecnie nie dysponujemy skuteczną farmakoterapią w HFPEF, a leczenie inwazyjne nie znajduje zastosowania w tej grupie chorych.
Z analizy hospitalizacji HF wynika, że 50% dotyczy kobiet, natomiast w eksperymentach klinicznych kobiety stanowiły 17-23% uczestników. prześledzenie wyników pojedynczych badań, wskazuje na wyższe korzyści ze stosowanie beta blokerów i inhibitorów konwertazy u mężczyzn, w porównaniu z kobietami.
Okazuje się także, że pochodzenie etniczne i rasa może mieć istotne znaczenie rokownicze w HF. Z badania amerykańskiego wynika, że najwyższe ryzyko zachorowania na HF mają Afroamerykanie, a najmniejsze Amerykanie pochodzenia chińskiego. Zachorowanie przed 50 r.ż. jest typowe dla Afroamerykanów, a ich rokowanie jest gorsze niż w przypadku osób rasy kaukaskiej. Dodatkowo mniej niż 25% Afroamerykanów otrzymuje terapię HF zgodną z wytycznymi.
Autorki komentarza zwracają uwagę na fakt, że nie rozumiemy w pełni, która z form farmakoterapii jest najlepsza u danej rasy. Najmłodszą i najdynamiczniej rosnącą populacją w USA są Latynosi. W ich przypadku ryzyko zachorowania na HF jest związane z dużą częstością cukrzycy, otyłości i nadciśnienia tętniczego. Podobnie jak w przypadku kobiet, także i mniejszości etniczne nie są w pełni reprezentowane w badaniach klinicznych.
W podsumowaniu autorki podkreślają znaczenie zróżnicowanego podejścia do HF, w zależności od płci i rasy. Nowe spojrzenie na HF i konieczność zróżnicowania strategii postępowania wskazuje na potrzebę przeprowadzenia badań z udziałem grup dotychczas słabo reprezentowanych w badaniach klinicznych.
Opracowane na podstawie: JAMA / 20 listopada 2013
Tomasz Rywik