Ju00e9ru00f4me J.J. Schuch i wspierau0107 – Gender differences in major depressive disorder: results from the Netherlands Study of Depression and Anxiety LINK: J Affect Disord. 2014;156:156
Na łamach Journal of Affective Disorders ukazała się praca Jérôme J.J. Schucha i wsp. dotycząca różnic w przebiegu depresji w zależności od płci.
Płeć wpływa na wiele aspektów psychopatologii, takich jak częstość niektórych chorób, ekspresja objawów, przebieg schorzenia, zachowania dotyczące szukania pomocy czy odpowiedź na leczenie. Pomimo, że ogólne różnice w występowania dużego epizodu depresyjnego (major depressive disorder, MDD) w zależności od płci są dobrze udokumentowane, nadal niektóre kwestie dotyczące manifestacji klinicznej są niejasne. Wiadomo, że MDD występuje dwa razy częściej u kobiet.
Celem przedstawionego badania jest ocena różnic między kobietami a mężczyznami z MDD w zakresie psychopatologii, terapii i konsekwencjach dla zdrowia publicznego. Do badania włączono 1115 pacjentów (364 mężczyzn, 751 kobiet, średnia wieku 41 lat) z MDD spełniającym kryteria DSM-IV. Dane pochodziły z The Netherlands Study of Depression and Anxiety (NESDA) – wieloośrodkowego badania kohortowego. Charakterystyka pacjentów obejmowała profil objawów, schorzenia towarzyszące, leczenie i konsekwencje choroby dla zdrowia publicznego.
U kobiet zarówno pierwszy pojedynczy epizod (27,8 vs 31,6 lat) jak i pierwszy epizod w depresji nawracającej (24,8 vs 27,6 lat) występował w młodszym wieku. Stwierdzano u nich również częstsze współwystępowanie napadów paniki i agorafobii (24,9% vs 17,3%) oraz zaburzeń lękowych (77,6% vs 71,4%). Więcej mężczyzn cierpiało z powodu uzależnienia od alkoholu bądź go nadużywało (48,1% vs 24,5%). U kobiet częściej stwierdzano depresję atypową z objawami takimi jak nadmierna senność, wzrost apetytu i masy ciała, zaburzenia nastroju i zachowań interpersonalnych (24,6% vs 17,3%). Wszystkie różnice były znamienne statystycznie.
Kobiety częściej też korzystały z medycyny alternatywnej (20,6% vs 14,8%, p=0,025), natomiast mężczyźni częściej uczestniczyli w terapii organizowanej przez specjalistyczne ośrodki i centra leczenia uzależnień (61,0% vs 53,7%, p=0,025). Mężczyźni mieli więcej dni absencji w miejscu pracy. Nie wykazano różnic w zależności od płci w częstości farmakoterapii czy korzystaniu z poradnictwa i psychoterapii.
Większa częstość uzależnienia od alkoholu wśród mężczyzn wskazuje na konieczność wykrywania tego schorzenia w tej grupie pacjentów. Kobiety natomiast mają częściej objawy atypowe, co może prowadzić do rozwoju zespołu metabolicznego. Należy o tym pamiętać podczas dobierania farmakoterapii dla kobiet.
Opracowane na podstawie: Journal of Affective Disorders / Marzec 2014
Magdalena Wiśniewska