David Niederseer i wsp – Mismatch between heart failure patients in clinical trials and the real world LINK: Int J Cardiol 2013;168:1859
Na łamach International Journal of Cardiology ukazał się artykuł, w którym autorzy porównali charakterystykę kliniczną pacjentów z niewydolnością serca (NS) włączonych do badań klinicznych z charakterystyką pacjentów z badań epidemiologicznych. Na podstawie internetowych baz danych, przeszukując publikacje obejmujące lata 1950-2011 zdentyfikowali 207 badań oceniających trening fizyczny (exercise training studies, ETS) w tej grupie chorych oraz 59 badań oceniających śmiertelność (mortality studies, MS). Najwięcej badań było opublikowanych po roku 2000.
Profil kliniczny tak zebranych chorych porównali autorzy z profilem klinicznym osób włączonych do 2 dużych badań epidemiologicznych – Euro Heart Survey on Heart Failure (EHSHF) i Framingham Heart Study (FHS).
Pacjenci z badań klinicznych byli młodsi niż z badań epidemiologicznych (ETS:62,5; MS: 63.9; EHSHF: 71.0; FHS: 78.0 lat), częściej byli to mężczyźni (ETS: 80.9%; MS: 77.3%; EHSHF: 53.0%;FHS: 49.6%; p<0.001), mieli istotnie mniej chorób towarzyszących, takich jak cukrzyca (ETS: 13.6%; MS: 22.5%; EHSHF: 27.0%; FHS: 25.3%; p<0.001), czy nadciśnienie tętnicze (ETS: 26.3%; MS: 39.1%; EHSHF: 53.0%; FHS: 46.9%; p<0.001) i byli częściej leczeni lekami o uznanym wpływie na śmiertelność, czyli inhibitorami enzymu konwertującego angiotensynę/blokerami receptora dla angiotensyny (p<0.001) oraz b-blokerami (p<0.001).
Dodatkowo do badań epidemiologicznych byli przeważnie włączani chorzy w wyższej klasie NYHA i z niższą frakcją wyrzutową lewej komory. Mieli również wyższe BMI.
Autorzy w podsumowaniu stwierdzili, że chorzy z badań klinicznych (ETS i MS) w części tylko reprezentują chorych spotykanych w codziennej praktyce i aby dane z badań klinicznych można było implementować w codziennej praktyce, potrzebne są badania z udziałem reprezentatywnych populacji.
Opracowane na podstawie: Internet / Październik 2013
Magdalena Lipczyńska