Simon Thom, i wsp dla UMPIRE Collaborative Group – Effects of a Fixed-Dose Combination Strategy on Adherence and Risk Factors in Patients With or at High Risk of CVD. The UMPIRE Randomized Clinical Trial LINK: JAMA 2013;310:918
Większość pacjentów z chorobami układu sercowo-naczyniowego nie przyjmuje leków zgodnie z zaleceniami w długim okresie terapii. Zastosowanie preparatów złożonych o ustalonej dawce (ang. fixed-dose combinations, FDC lub polypill) poprawia stosowanie się do zaleceń lekarskich w wielu obszarach klinicznych.
Prowadzone dotychczas badania kliniczne oceniały jedynie krótkoterminowe efekty stosowania FDC w chorobach sercowo-naczyniowych w porównaniu z placebo lub brakiem leczenia. Celem prezentowanego badania była ocena wpływu FDC zawierającego kwas acetylosalicylowy, statynę i dwa leki hipotensyjne na stosowanie się do zaleceń w długim okresie oraz na zmiany dwóch głównych czynników ryzyka sercowo-naczyniowego, tj. skurczowego ciśnienia tętniczego i stężenia cholesterolu LDL.
Randomizowane, otwarte badanie UMPIRE przeprowadzono wśród 2004 pacjentów z rozpoznaną chorobą układu sercowo-naczyniowego lub chorych wysokiego ryzyka w Indiach i w Europie, w okresie od lipca 2010 roku do lipca 2011 roku. Chorzy byli losowo przydzielani do grupy przyjmującej preparat złożony (n=1002) zawierający 75 mg kwasu acetylosalicylowego, 40 mg simwastatyny, 10 mg lizynoprilu oraz 50 mg atenololu albo 75 mg kwasu acetylosalicylowego, 40 mg simwastatyny, 10 mg lizynoprilu oraz 12,5 mg hydrochlorotiazydu lub do grupy, w której stosowano standardowe leczenie (n=1002).
Oceniano stosowanie się do zaleceń przyjmowania leków (w oparciu o samodzielne raportowanie chorych dotyczące przyjmowania leku przeciwpłytkowego, statyny oraz dwóch leków hipotensyjnych) oraz zmiany wartości skurczowego ciśnienia tętniczego i stężenia cholesterolu LDL. Wyjściowo, średnia wartość ciśnienia skurczowego wynosiła 137/78 mm Hg, a średnie stężenie cholesterolu LDL – 91,5 mg/dL. Wyjściowo 1233 osoby (61,5% wszystkich chorych) przyjmowały leki przeciwpłytkowe, statynę oraz co najmniej dwa leki hipotensyjne. Średni czas obserwacji w badaniu wyniósł 15 miesięcy.
W grupie przyjmującej FDC zaobserwowano poprawę w zakresie przyjmowania zalecanych leków (86% vs 65% w grupie leczonej standardowo; ryzyko względne [ang. relative risk, RR] 1,33; 95% CI 1,26-1,41; P < 0,001) oraz niższe wartości skurczowego ciśnienia tętniczego (−2,6mmHg; 95% CI od−4,0 do −1,1mmHg; P < 0,001) i stężenia cholesterolu LDL (−4,2 mg/dL; 95% CI od −6,6 do −1,9 mg/dL; P < 0,001).
W podgrupie 727 (36%) chorych najsłabiej stosujących się do zaleceń w ocenie wyjściowej, poprawa w tym zakresie była największa (77% vs 23%; RR 3,35; 95% CI 2,74-4,09; P < 0,001). Nie stwierdzono istotnych różnic w częstości występowania zdarzeń niepożądanych oraz epizodów sercowo-naczyniowych w obu grupach.
Dzięki zastosowaniu preparatów złożonych o ustalonej dawce u pacjentów z chorobami układu sercowo-naczyniowego lub u osób wysokiego ryzyka stosowanie się do zaleceń lekarskich uległo znaczącej poprawie. Obserwowano także niewielkie, ale istotne statystycznie zmniejszenie wartości skurczowego ciśnienia tętniczego oraz stężenia cholesterolu LDL u chorych przyjmujących preparaty złożone.
Opracowane na podstawie: JAMA / 4 września 2013
Ewa Kowalik