Leczenia wspomagające agomelatyną u pacjentów z chorobą afektywną dwubiegunową

Michele Fornaro i wsp – Adjunctive agomelatine therapy in the treatment of acute bipolar II depression: a preliminary open label study LINK: Neuropsychiatr Dis Treat 2013;9:243 (dostępny pełen tekst)

Na łamach Neuropsychiatric Disease and Treatment ukazała się praca Michele Fornaro i wsp. dotycząca leczenia wspomagającego agomelatyną w chorobie afektywnej dwubiegunowej.

Pomimo, że w klasyfikacji DSM-IV mania jest najbardziej charakterystycznym objawem choroby dwubiegunowej, to depresja jest symptomem najbardziej dokuczliwym dla pacjentów. Większość chorych słabo odpowiada na farmakoterapię, stąd zainteresowanie nowymi lekami w tej chorobie. Ocenia się, że w rozwoju choroby dwubiegunowej ważną rolę może pełnić zaburzenie rytmu dobowego związane z nieprawidłowym wydzielaniem melatoniny. Stąd zainteresowanie zastosowaniem agomelatyny, leku o potwierdzonej skuteczności w terapii depresji, w fazie depresyjnej choroby dwubiegunowej.

Do badania włączono 28 pacjentów. Otrzymywali oni agomelatynę w dawce 25 mg przed snem, przez 6 tygodni. Chorzy leczeni byli litem lub kwasem walproinowym. Opcjonalnie leczenie wydłużano do 36 tygodni. Do oceny stanu pacjentów korzystano ze skali depresji Hamiltona, Pittsburgh Sleep Quality Index, Clinical Global Impression Scale–Bipolar Version, skali manii Younga oraz BMI.

Pierwotnym punktem końcowym była odpowiedź na leczenie po 6 tygodniach w skali depresji Hamiltona. Wykazano, że 64% pacjentów (18 z 28) uzyskało poprawę w ciągu 6 tygodni terapii, 86% (24 z 28) – w ciągu 36 tygodni leczenia. W ciągu pierwszych 6 tygodni terapii odpowiedź na leczenie uzyskało 70,6% chorych leczonych kwasem walproinowym i 54,5% leczonych preparatami litu, w ciągu 36 tygodni poprawę uzyskało odpowiednio 82,4% i 90,9% pacjentów. Po 36 tygodniach leczenia stwierdzono niewielkie, ale statystycznie istotne zmniejszenie wskaźnika BMI oraz poprawę jakości snu w skali Pittsburgh Sleep Quality Index, niezależnie od stosowanego stabilizatora nastroju. U czterech pacjentów (14,28%) przerwano leczenie z powodu działań niepożądanych przed upływem sześciu tygodni (zawroty głowy, hipomania, mania, bezsenność). U dwóch chorych przerwano leczenie przed upływem 36 tygodni z powodu epizodu hipomanii.

Agomelatyna w dawce 25 mg na dobę okazała się być skutecznym lekiem wspomagającym w chorobie afektywnej dwubiegunowej w fazie depresyjnej. Konieczne są dalsze kontrolowane badania kliniczne z tym lekiem.

Opracowane na podstawie: Internet / 15 lutego 2013
Magdalena Piątkowska

0 replies on “Leczenia wspomagające agomelatyną u pacjentów z chorobą afektywną dwubiegunową”