C. Thielscher i wsp – The risk of developing depression when suffering from neurological diseases LINK: Ger Med Sci online (dostępny pełen tekst)
Na łamach German Medical Science ukazała się praca C. Thielschera i wsp. dotycząca ryzyka rozwoju depresji u pacjentów z chorobami neurologicznymi.
Depresja jest jedną z najczęstszych jednostek chorobowych, przewiduje się, że do 2020 roku stanie się ona drugim najpoważniejszym obciążeniem zdrowotnym na świecie. Wiele schorzeń somatycznych i psychicznych może wiązać się ze współistnieniem depresji, na przykład zaburzenia lękowe, choroby układu sercowo-naczyniowego, zespoły otępienne, choroba Parkinsona czy udar mózgu.
Celem pracy była ocena współwystępowania depresji z chorobą Alzheimera/zespołem otępiennym, padaczką, stwardnieniem rozsianym i chorobą Parkinsona. Do analizy włączono 42914 chorych z nowo zdiagnozowanymi czterema jednostkami neurologicznymi, średnia wieku wynosiła od 45 lat dla pacjentów ze stwardnieniem rozsianym, do 73 lat u chorych z otępieniem typu Alzheimera. Oceniano, jaki odsetek z nich zachoruje na depresję w pięcioletniej obserwacji. Dodatkowo analizowano, czy istnieją różnice w zapadalności na depresję u chorych w zależności od płci i wieku (powyżej i poniżej 60. roku życia).
Wykazano, że wszystkie badane choroby neurologiczne zwiększają ryzyko wystąpienia depresji w czasie obserwacji. Depresja dotyczyła 22% pacjentów z padaczką, 35% chorych ze stwardnieniem rozsianym, 32% chorych z otępieniem typu Alzheimera i 34% z chorobą Parkinsona. Depresja występowała częściej u kobiet – u 27% z rozpoznaniem padaczki i 39% z chorobą Parkinsona. Zależność od wieku wykazano jedynie dla zespołów otępiennych/choroby Alzheimera – depresja częściej dotyczyła młodszych pacjentów. Leki przeciwdepresyjne otrzymywało 56,6% pacjentów z padaczką, 63,9% z chorobą Alzheimera/zespołem otępiennym, 66,8% z chorobą Parkinsona i 67% ze stwardnieniem rozsianym.
Autorzy badania zalecają zatem rutynową ocenę pod kątem ryzyka wystąpienia depresji u pacjentów z wymienionymi jednostkami neurologicznymi, ze szczególnym uwzględnieniem chorych z grup największego ryzyka – kobiet ze stwardnieniem rozsianym oraz młodszych chorych z zespołem otępiennym.
Opracowane na podstawie: Internet / 14 stycznia 2013
Magdalena Piątkowska