K.K. Adille i wsp – Safety and efficacy of oral ivabradine as a heart rate-reducing agent in patients undergoing CT coronary angiography LINK: Br J Radiol 2012;85:e424
Angiografia tętnic wieńcowych z zastosowaniem wielorzędowej (64-rzędowej) tomografii komputerowej jest coraz częściej wykorzystywaną w kardiologii techniką obrazowania do nieinwazyjnej oceny naczyń wieńcowych. Jednym z jej ograniczeń jest jakość uzyskanych obrazów, która uzależniona jest od osiągnięcia częstości serca w trakcie badania poniżej 65/min.
Powszechną praktyką przy redukcji częstości rytmu serca jest stosowanie w tym celu beta-blokerów podawanych doustnie przed procedurą lub dożylnie w trakcie procedury. U części osób istnieją istotne przeciwwskazania lub obawy przed podaniem tej grupy leków, poza tym w niektórych sytuacjach mimo podawania beta-blokerów nie udaje się osiągnąć optymalnej częstości pracy serca. Czy iwabradyna, działająca wybiórczo hamująco na prąd jonowy odpowiedzialny za depolaryzację komórek węzła zatokowego może zastąpić beta blokery? Efektem działania leku jest zwolnienie czynności serca, bez dodatkowego wpływu na jego kurczliwość czy ciśnienie tętnicze.
Autorzy pracy publikowanej na łamach British Journal of Radiology porównali u 100 osób poddawanych angiografii tętnic wieńcowych za pomocą 64-rzędowej tomografii komputerowej dwa schematy przygotowania pacjentów. U 50 chorych przez dwa dni przed badaniem podawano 2 x po 5 mg iwabradyny , a u kolejnych 50 osób 2 x po 50 mg metoprololu. W przypadku nie osiągnięcia zamierzonej częstości rytmu serca przed badaniem podawano dodatkowo 5 mg iwabradyny, a jeżeli zaistniała dalsza konieczność to po 3 godzinach dalsze 5 mg. W przypadku metoprololu kolejne dawki wynosiły 50 mg i dalsze 50 mg.
Wyniki analizy pokazały, że pod wpływem standardowych dawek częstość rytmu serca zmniejszyła się w większym stopniu w grupie iwabradyny z wyjściowej 90 do 68/min w dniu badania tomograficznego. W grupie metoprololu częstość rytmu serca spadła z 92 do 78/min. Po podaniu dodatkowych dawek leku w dniu badania częstość pracy serca uległa redukcji do odpowiednio dla iwabradyny i metoprololu: 59/min i 63/min. W grupie iwabradyny dodatkowej dawki nie wymagało 48% badanych. Z kolei w grupie metoprololu dodatkowe dawki otrzymali wszyscy: jednorazowo 44% osoby a dwukrotnie 56%.
W grupie iwabradyny nie wystąpiła redukcja ciśnienia tętniczego, natomiast w grupie metoprololu ciśnienia skurczowe i rozkurczowe uległy istotnemu obniżeniu. A zatem, jak podsumowują autorzy, podawanie iwabradyny może być ważną, efektywną i bezpieczną, metodą redukcji częstości serca u osób poddawanych angiografii tętnic wieńcowych z zastosowaniem tomografii komputerowej, u których typowe leczenie za pomocą beta -blokerów może łączyć się z działaniami niepożądanymi lub być przeciwwskazane.
Opracowane na podstawie: Internet / Sierpień 2012
Marek Kowrach