Marielle A. J. Beerepoot i wsp – Lactobacilli vs Antibiotics to Prevent Urinary Tract InfectionsA Randomized, Double-blind, Noninferiority Trial in Postmenopausal Women LINK: Arch Intern Med 2012;172:704
Na łamach Archieves of Internal Medicine ukazała się praca Marielle A. J. Beerepoot i wsp., poświęcona porównaniu probiotyków zawierających Lactobacillus i antybiotykoterapii w prewencji nawracających zakażeń dróg moczowych.
U kobiet w wieku pomenopauzalnym z przynajmniej trzema infekcjami dróg moczowych w ciągu roku rekomenduje się dopochwową aplikację estrogenów lub profilaktykę antybiotykową. Wzrastająca oporność bakterii na antybiotyki powoduje jednak konieczność poszukiwania innych metod prewencji nawracających zakażeń.
Zmniejszenie ilości pałeczek kwasu mlekowego u kobiet po menopauzie zwiększa ryzyko kolonizacji bakteriami z rodziny Enterobacteriaceae, co zwiększa ryzyko infekcji. Doustne podawanie Lactobacillus rhamnosus i Lactobacillus reuteri okazało się zmniejszać kolonizację potencjalnie patogennymi drobnoustrojami.
Autorzy pracy włączyli do randomizowanego, podwójnie ślepego badania, prowadzonego między styczniem 2005 a sierpniem 2007 roku, 252 kobiety w wieku pomenopauzalnym z nawracającymi infekcjami dróg moczowych; u 127 kobiet zastosowano 12-miesięczną profilaktykę kotrimoksazolem w dawce 480 mg raz na dobę, a 125 kobiet otrzymało kapsułki zawierające 109 kolonii Lactobacillus rhamnosus i Lactobacillus reuteri (stosowane doustnie dwa razy dziennie). Pierwotnym punktem końcowym były objawowe infekcje dróg moczowych, czas do pierwszej infekcji, odsetek badanych z co najmniej jedną infekcją w ciągu roku i rozwój oporności Escherichia coli na antybiotyki.
Wyjściowo średnia liczba objawowych infekcji dróg moczowych wynosiła 6,8 w grupie otrzymującej probiotyki i 7,0 w grupie otrzymującej antybiotyk. W analizie wyników w grupach wyodrębnionych zgodnie z zaplanowanym leczeniem po 12 miesiącach wartości te wynosiły odpowiednio 3,3 i 2,9. Co najmniej jedna objawowa infekcja wystąpiła u 69,3% badanych otrzymujących antybiotyk i u 79,1% otrzymujących probiotyk, mediana czasu do pierwszej infekcji wynosiła odpowiednio 6 miesięcy i 3 miesiące. Po miesiącu terapii kotrimoksazolem oporność E. coli izolowanych z moczu na kotrimoksazol i amoksycilinę wzrosła z 20-40% do 80-95%. W grupie chorych otrzymujących probiotyk oporność nie wzrosła.
A zatem, zdaniem autorów, u kobiet w okresie pomenopauzalnym probiotyki okazały się być nieco mniej skuteczne niż trimetoprim-sulfametoksazol w prewencji infekcji dróg moczowych, jednak w przeciwieństwie do długotrwałej antybiotykoterapii nie indukowały oporności bakterii na antybiotyki.
Opracowane na podstawie: Jama Internal Medicine / 14 maja 2012
Magdalena Piątkowska