A. Pan i wsp – Red meat consumption and mortality. Results From 2 Prospective Cohort Studies LINK: Arch Intern Med. 2012;172:555
Na łamach Archives of Internal Medicine przedstawiono analizę dwóch badań epidemiologicznych Health Professionals Follow-up Study i Nurses’ Health Study, starając się ocenić wpływ spożywania czerwonego mięsa: nieprzetworzonego i przetworzonego, na śmiertelność całkowitą, sercowo-naczyniową oraz śmiertelność z powodu nowotworów.
Przeprowadzane i powtarzane kwestionariusze żywieniowe pozwoliły zbadać wpływ omawianych składników diety u odpowiednio 37 698 mężczyzn (okres obserwacji 1986-2008) oraz u 83 644 kobiet (okres obserwacji 1980-2006). Do mięsa czerwonego zaliczono produkty pochodzące z wołowiny, wieprzowiny i baraninę. Przykładami mięsa przetworzonego były hamburgery, hot dogi, bekon, kiełbasy, salami.
W analizie wieloczynnikowej uwzględniającej styl życia oraz inne składniki diety, jedna dodatkowa porcja dzienna mięsa czerwonego nieprzetworzonego zwiększała ryzyko zgonu o 13%, natomiast przetworzonego o 20%. Ryzyko zgonu sercowo-naczyniowego rosło o odpowiednio o 18% i 21%. Z kolei ryzyko zgonu nowotworowego rosło o odpowiednio 10% i 16%.
Wśród przyczyn tej zależności autorzy wymieniają niekorzystny wpływ tłuszczów nasyconych oraz nadmiar żelaza hemowego. Związki nitrowe zawarte w produktach mięsnych mogą hamować syntezę tlenku azotu. Jednocześnie związki te wraz z żelazem mogą sprzyjać tworzeniu rakotwórczych nitrozoamin i amidów związków nitrowych.
Uzyskane dane pozwoliły wykazać, że zastąpienie 1 dziennej porcji mięsa czerwonego porcją ryb, drobiu, roślin strączkowych, orzechów, produktów pełnoziarnistych może zmniejszyć śmiertelność od 7% do 19%. Zmniejszenie ilości spożywanego mięsa czerwonego do mniej niż połowy porcji dziennie (czyli do mniej niż 42 g) może zredukować śmiertelność mężczyzn i kobiet o odpowiednio 9,3% i 7,6%. Uzyskane dane wskazują na istotny udział nadmiaru spożywanego czerwonego mięsa w śmiertelności ogólnej, sercowo-naczyniowej i związanej z nowotworami.
Opracowane na podstawie: Jama Internal Medicine / 9 kwietnia 2012
Marek Kowrach