J.J. DiNicolantonio – Hydrochlorothiazide: is it a wise choice? LINK: Expert Opin. Pharmacother. 2012;13:807
Na łamach czasopisma Expert Opinion on Pharmacotherapy podsumowano dotychczasową wiedzę na temat korzyści klinicznych płynących ze stosowania leków moczopędnych w nadciśnieniu. Autorzy wprowadzili istotne rozróżnienie, w którym klasycznym lekiem tiazydowym jest hydrochlorotiazyd, natomiast chlortalidon i indapamid tworzą oddzielną grupę chemiczną diuretyków sulfonamidowych tiazydopodobnych.
W badaniach klinicznych hydrochlorotiazyd najczęściej porównywano z chlortalidonem. W badaniu MRFIT wśród chorych leczonych hydrochlorotiazydem odotnowano większą o 16% śmiertelność całkowitą oraz większą o 44% zapadalność na chorobę wieńcową niz w grupie leczonej w sposób standardowy. W ramach tego samego badania aktywna terapia chlortalidonem kojarzyła się z 41% redukcją śmiertelności i 58% redukcją wystąpienia choroby niedokrwiennej serca w stosunku do grupy standardowej.
W badaniu Oslo Mild Hypertension Study leczenie hydrochlorotiazydem w odniesieniu do placebo zwiększało 5-krotnie śmiertelność sercowo-naczyniową. Wykazano natomiast, że chlortalidon w porównaniu do amlodypiny, a nawet lizinoprilu zmniejsza ryzyko rozwoju schyłkowej niewydolności nerek.
Indapamidowi w szeregu badań (HYVET, PATS, PROGRESS) przypisano z kolei istotną statystycznie redukcję śmiertelności całkowitej i sercowo-naczyniowej, redukcję częstości udarów mózgu zakończonych i niezakończonych zgonem oraz zmniejszenie częstości występowania niewydolności serca.
Zarówno dla indapamidu i chlortalidonu można wymienić szereg dodatkowych mechanizmów świadczących o ich korzystnym działaniu plejotropowym. W obu przypadkach obserwowana jest redukcja odpowiedzi na stymulację układu współczulnego, redukcja agregacji płytek pod wpływem adrenaliny, działanie renoprotekcyjne.
Działanie hipotensyjne tych leków w odniesieniu do hydrochlorotiazydu jest silniejsze, długotrwałe i odbywa się głównie poprzez rozszerzenie naczyń. Indapamid nie wpływa niekorzystnie na zmiany w stężeniach sodu i potasu. W wyborze leku moczopędnego należy się kierować przedstawionymi powyżej korzyściami ze stosowania chlortalidonu i indapamidu. Zdaniem autora, przyszłe standardy leczenia nadciśnienia tętniczego powinny uwzględnić przewagę tych dwóch leków nad hydrochlorotiazydem.
Opracowane na podstawie: Internet / Kwiecień 2012
Marek Kowrach