Kathleen Stergiopoulos, David L. Brown – Initial Coronary Stent Implantation With Medical Therapy vs Medical Therapy Alone for Stable Coronary Artery Disease LINK: Arch Intern Med. 2012;172:312
W przypadku ostrych zespołów wieńcowych przezskórne interwencje na naczyniach wieńcowych (PCI) powodują zmniejszenie liczby zgonów i niezakończonych zgonem zawałów serca. W stabilnej chorobie wieńcowej problem jest jednak o wiele bardziej złożony i skuteczność PCI budzi istotne spory.
Wyniki badań wykazujących brak skuteczności PCI u chorych stabilnych nie zmieniły w sposób istotny codziennej praktyki klinicznej. Można zakładać, że wyniki wcześniejszych meta-analiz z lat 90-tych obejmowały chorych leczonych przede wszystkim za pomocą angioplastyki balonowej, nie są zatem reprezentatywne i nie mogą służyć za dowód nieskuteczności współczesnych PCI z użyciem stentów. Z drugiej strony istotny postęp odnotowano także w farmakoterapii choroby wieńcowej, przede wszystkim dotyczący zastosowania statyn i nowoczesnych leków przeciwpłytkowych.
Warto zatem poznać wyniki współczesnej meta-analizy badań, do której włączono wprawdzie wszystkie badania z lat 1970 do 2011, ale wykluczając te z prób, w których stenty implantowane były w mniej niż połowie PCI. Analizowaną grupę stanowiło zatem ostatecznie 7229 chorych włączonych do 3 badań z udziałem stabilnych chorych po zawale serca oraz 5 badań z udziałem osób ze stabilną dławicą bolesną i/lub niedokrwieniem w teście obciążeniowym. Średnia ważona okresu obserwacji wyniosła 4.3 roku.
Częstość zgonów po PCI z implantacją stentu lub leczeniu zachowawczym wyniosła odpowiednio 8.9% i 9.1% (OR, 0.98; 95% CI, 0.84-1.16); niezakończonych zgonem zawałów serca 8.9% i 8.1% (OR, 1.12; 95% CI, 0.93-1.34); nieplanowych rewaskularyzacji 21.4% oraz 30.7% (OR, 0.78; 95% CI, 0.57-1.06); i wreszcie utrzymujących się dolegliwości dławicowych odpowiednio 29% i 33% (OR, 0.80; 95% CI, 0.60-1.05).
Po raz kolejny okazało się, że implantacja stentu w stabilnej chorobie wieńcowej nie ma przewagi nad leczeniem zachowawczym w prewencji zgonów, niezakończonych zgonem zawałów serca, nieplanowanych rewaskularyzacji a nawet dla dolegliwości dławicowych.
Opracowane na podstawie: Jama Internal Medicine / 27 lutego 2012
Magdalena Lipczyńska