Czy blokada układu renina-angiotensyna–aldosteron wpływa na wyniki leczenia nowotworów?

U.C. Mc Menamin i wsp – Angiotensin-converting enzyme inhibitors and angiotensin receptor blockers in cancer progression and survival: a systematic review LINK: Cancer Causes Control 2012;23:221

Na łamach Cancer Causes Control podsumowano dostępną wiedzę na temat wpływu leczenia inhibitorami konwertazy angiotensyny lub blokerami angiotensyny II na przebieg choroby nowotworowej.

Istnieje wiele teoretycznych i biologicznych podstaw sugerujących, że leki tej grupy mogą wywierać działanie przeciwnowotworowe.  Ma odbywać się to poprzez hamowanie proliferacji komórek nowotworowych, hamowanie nowotworzenia naczyń i zmniejszenie ryzyka przerzutów. Autorzy prezentowanej pracy przeszukali bazy danych badań klinicznych, w których leki te podawano osobom z rozpoznanymi nowotworami.

W 10 pracach, które spełniły założone wstępnie kryteria, oceniano chorych z rakiem piersi, nerki, płuc, trzustki, prostaty, wątroby, jelita grubego i szpiczaka. Badania miały w większości charakter retrospektywny i obserwacyjny.

Uzyskane wyniki nie przyniosły jednoznacznych rozstrzygnięć i odpowiedzi na podstawowe pytanie,  jednak wskazały, że przynajmniej w części nowotworów można się liczyć z korzystnymi następstwami zablokowania układu renina angiotensyna-aldosteron. W grupie pacjentów z zaawansowanym rakiem trzustki i niedrobnokomórkowym rakiem płuc stosowanie leków z obu grup wiązało się z redukcją śmiertelności całkowitej o 44% i 48%. Okres przeżycia bez stwierdzanej progresji choroby ulegał poprawie u pacjentów z rakiem nerki i rakiem trzustki. Zmniejszała się również  szansa nawrotu raka piersi, a w przypadku raka jelita grubego obserwowano znamienną aż 78% redukcję wystąpienia przerzutów. Znacząco zmniejszała się progresja raka prostaty oceniana na podstawie wzrostu PSA.

W jednym z badań gorszą przeżywalność przy stosowaniu tych leków odnotowano u chorych ze szpiczakiem mnogim, a w innym zwiększoną szansę nawrotu choroby u osób z wczesnym rakiem sutka.

Analizując przedstawione wyniki należy mieć świadomość ograniczeń związanych z obserwacyjnym charakterem badań. Zdaniem autorów przeglądu nie można zatem wyciągać jednoznacznych wniosków, ale  u części chorych z nowotworami blokada farmakologiczna układu renina angiotensyna aldosteron może potencjalnie przynieść korzyści niezależne od  wpływu na wysokość ciśnienia tętniczego. Autorzy zastrzegają jednak, że potwierdzenie tej hipotezy wymaga przeprowadzenia dalszych badań.

Opracowane na podstawie: Internet / luty 2012
Marek Kowrach

0 replies on “Czy blokada układu renina-angiotensyna–aldosteron wpływa na wyniki leczenia nowotworów?”