D.Preiss i N.Sattar – The case for diabetes screening: ADDITION-Europe LINK: Lancet online 2011;378:106
Komentarz redakcyjny na łamach The Lancet poświęcono omówieniu wyników badania ADDITION. Istnieje powszechna zgodnośc co do potrzeby intensywnego leczenia cukrzycy i towarzyszących jej zaburzeń (nadciśnienie tętnicze i dyslipidemia). Ważna jest również jak najwcześniejsza interwencja, od samego momentu rozpoznania cukrzycy. Takie podejście powinno zapewnić nie tylko optymalną redukcję powikłań o charakterze mikroangiopatii (co zostało wielokrotnie wykazane), ale również o charakterze makroangiopatii.
Rozważanie te stały się podstawą do opracowania protokołu badania ADDITION (Anglo-Danish-Dutch Study of Intensive Treatment In People with Screen Detected Diabetes in Primary Care), w którym na podstawie badań skriningowych identyfikowano osoby ze świeżo rozpoznaną cukrzycą typu 2. Przydzielano ich następnie do grupy rutynowej kontroli i grupy interwencji, opierającej się na intensywnym leczeniu wielu czynników ryzyka.
Po około 5 latach w grupie intensywnej terapii uzyskano nieznamienną, 17% względną redukcję częstości występowania chorób układu sercowo-naczyniowego. Rezultaty badania można zatem uznać za nie w pełni satysfakcjonujące. Można wymienić kilka przyczyn, z powodu których nie osiągnięto znamiennie statystycznego wyniku.
Jednym z ważnych powodów jest czas trwania badania. Zakwalifikowano do niego osoby wyjściowo bez chorób układu sercowo-naczyniowego, co oznacza, że oczekiwany czas do osiągnięcia znamiennie statystycznego wyniku jest długi. Drugi ważny powód to poprawiająca się jakość opieki podstawowej, która uwzględniała zmieniające się standardy postępowania . U osób pozostających pod kontrolą rutynową ciśnienie skurczowe uległo redukcji o 12 mmHg, a stężenie cholesterolu LDL o 1,2 mmol/l – w obu przypadkach zmiany w grupie leczonej intensywnie były niewiele większe. Poziom kontroli HbA1c nie uległ pogorszeniu przez cały pięcioletni okres badania i był zbliżony w obu grupach, podobnie jak odsetek palaczy..
Warto także przypomnieć, że do obserwacji i leczenia kwalifikowano osoby z cukrzycą świeżo rozpoznaną na podstawie badań przesiewowych. Zasadnym byłoby stworzenie badania, w którym porównano by rokowanie poddanych intensywnej terapii osób z cukrzycą wykrytą w badaniach przesiewowych, z rokowaniem osób objętych opieką rutynową, w której skrining zaburzeń metabolizmu glukozy nie jest powszechnie stosowany i część przypadków cukrzycy rozpoznawana jest jedynie wówczas, gdy pojawią się objawy kliniczne dysglikemii. Opóźnienie to może mieć istotne znaczenie dla wcześniejszego ujawnienia się chorób układu sercowo-naczyniowego.
Opracowane na podstawie: Lancet / 9 lipca 2011 2011
Marek Kowrach