B Buckley, A W Murphy – Do patients with angina alone have a more benign prognosis than patients with a history of acute myocardial infarction, revascularisation or both? Findings from a community cohort study. LINK: Heart 2009;95:461
W stosunkowo dużej ilości badań oceniano rokowanie chorych z dusznica bolesną pozostających pod opieką ośrodków drugiego i trzeciego poziomu referencyjności. Niewiele badań poświęcono natomiast analizie rokowania u chorych objętych opieką na poziomie podstawowym.
Na łamach The Heart przedstawiono wyniki retrospektywnego badania kohortowego, przeprowadzonego w 37 losowo wybranych praktykach lekarzy ogólnych w Irlandii. Oceniono w nim rokowanie 1609 dorosłych z chorobą niedokrwienną serca, podzielnych na dwie grupy: (i) 616 osób (38.7%) z rozpoznaniem wyłącznie dusznicy bolesnej (bez zawału serca lub interwencji w wywiadzie) oraz (ii) 993 osoby (61.3%) po zawale serca i/lub zabiegu rewaskularyzacji, z dusznicą bolesną i bez.
W porównaniu z chorymi z drugiej grupy, pacjenci wyłącznie z objawami dusznicy bolesnej byli obarczeni mniejszym ryzykiem zgonu z wszystkich przyczyn (wskaźnik hazardu 0.73; 95% CI 0.55 do 0.98) i zgonów wieńcowych (0.65; 0.44 do 0.98).
Komentując wyniki badania jego autorzy zauważyli, że różnice okazały się istotne na poziomie P<0.05 ale nie P<0.01 (P odpowiednio 0.035 oraz 0.038), tymczasem poziom istotności <0.05, akceptowany w badaniach eksperymentalnych, nie jest powszechnie uznany w badaniach obserwacyjnych, gdzie w sposób bardziej rygorystyczny przyjmuje się istotność na poziomie P<0.01.
A zatem, ich zdaniem, badanie wskazuje, iż rokowanie w dławicy piersiowej nie jest istotnie lepsze od rokowania u chorych z istotnymi incydentami kardiologicznymi w wywiadzie, które skłonni bylibyśmy uznawać za bardziej poważne. Wniosek ten jest uzasadniony tym bardziej, że nie odnotowano statystycznie istotnych różnic pomiędzy grupami (nawet na poziomie P<0.05) w liczbie zawałów serca, zabiegów PCI i CABG.
Opracowane na podstawie: Heart / 2009-03-30