M.B. Davidson – No need for the needle (at first) LINK: Diabetes Care 2008;31:2070
W aktualnym numerze Diabetes Care komentarz poświęcono zagadnieniu rozpoczynania terapii hipoglikemizującej u osób ze świeżo rozpoznaną cukrzycą typu 2. Davidson – autor komentarza przytacza badanie prezentowane na łamach tego samego numeru pisma, w którym porównano dwa sposoby leczenia chorych ze świeżo rozpoznaną cukrzycą typu 2 oraz z hiperglikemią ocenianą na czczo >300 mg% lub przygodną >400 mg%. Chorych przez pierwsze dwa tygodnie intensywnie leczono w szpitalu insuliną, a następnie randomizowano do insulinoterapii lub doustnej terapii hipoglikemizującej (gliklazyd lub metformina). W przypadku kontynuowania insulinoterapii uzyskano po 3 i 6 miesiącach istotnie mniejsze, w porównaniu z lekami doustnymi, poziomy HbA1c oraz lepsze parametry funkcji komórek beta, ocenione na podstawie insulinemii i glikemii w teście doustnego obciążenia glukozą.
Autorzy wysunęli wniosek o korzyściach z wczesnej insulinoterapii w cukrzycy typu 2 i jej ochronnym wpływie na funkcje i przeżywalność komórek beta, proponując krótką wstępną insulinoterapię w cukrzycy typu 2, a następnie leczenie doustne w mniej nasilonej hiperglikemii. Autor komentarza polemizuje z takim wnioskiem, podkreślając, że dowody na ochronne działanie podawanej egzogennie insuliny na komórki beta nie są przekonujące. Za ochronne działanie może być odpowiedzialne wyłącznie zniesienie glukotoksyczności.
Davidson przytacza jeszcze inne, praktyczne argumenty. Po pierwsze stosowane dawki leków doustnych w badaniu mogłyby być zwiększone, a w związku z tym ich efekt pełniejszy. Po drugie, rozpoczynanie insulinoterapii w warunkach ambulatoryjnych, co jest regułą w praktyce w USA i Europie, oznacza większy nakład pracy i wolniejsze uzyskiwanie optymalnej kontroli glikemii. Stosowaną w próbach klinicznych, intensywną insulinoterapię, bardzo trudno prowadzić ambulatoryjnie. Szczególne problemy stwarza edukacja chorych zwłaszcza dotycząca sposobu zachowania chroniącego przed hipoglikemią oraz właściwego postępowania w przypadku jej wystąpienia.
Powyższe zastrzeżenia skłoniły autora do stwierdzenia, że leki doustne mogą i powinny być stosowane w terapii początkowej cukrzycy typu 2, do uzyskania poziomów HbA1c poniżej 7%. W przypadkach, gdy celu tego nie udaje się osiągnąć, należy wdrożyć leczenie insuliną.
Opracowane na podstawie: Diabetes Care / 2008-10-10