C.L. Gillies i wsp – Pharmacological and lifestyle interventions to prevent or delay type 2 diabetes in people with impaired glucose tolerance: systematic review and meta-analysis LINK: BMJ 2007;334;299
Randomizowane badania kliniczne i meta-analizy badań dostarczają najwyższej klasy dowodów, na podstawie których podejmowane są decyzje terapeutyczne i diagnostyczne. Na łamach British Medical Journal przedstawiono wyniki systematycznego przeglądu i meta-analizy badań poświęconych zapobieganiu rozwojowi cukrzycy u osób z upośledzoną tolerancją glukozy (IGT).
Do meta-analizy włączono 17 randomizowanych badań klinicznych obejmujących dane 8084 chorych. W badaniach porównywano skuteczność standardowych porad lekarskich z interwencjami polegającymi na modyfikacji stylu życia (dieta, redukcja masy ciała, wysiłek fizyczny) lub na zastosowaniu leków: akarbozy, metforminy, troglitazonu, flumaminy, orlistatu oraz preparatu ziołowego (herbaty Jiangtang).
W 5-letnim okresie obserwacji skumulowana zapadalność na cukrzycę wynosiła grupach kontrolnych 37%. Bezwzględna różnica w zapadalności na cukrzycę wynosiła w przypadku modyfikacji stylu życia -15,8%, leków hipoglikemizujących -9,3%, orlistatu -18,4% oraz herbaty Jiangtang -22,7%. W porównaniu z grupa kontrolną, interwencje modyfikujące styl życia zmniejszały ryzyko rozwoju cukrzycy typu 2 o 49%, doustne leki przeciwcukrzycowe o 30%, orlistat o 56% i herbatka Jiangtang o 70%. W tym ostatnim przypadku różnica nie była jednak istotna statystycznie (w odróżnieniu od modyfikacji stylu życia, metforminy, akarbozy i orlistatu).
Najczęstszym działaniem niepożądanym prewencyjnej farmakoterapii były objawy ze strony przewodu pokarmowego.
Uzyskane wyniki wskazują zatem na większą skuteczność modyfikacji stylu życia od interwencji farmakologicznych, w odniesieniu do zmniejszenia liczby nowych przypadków cukrzycy u osób z IGT. Nie oznacza to jednak, iż meta-analiza pozwala rozwiać wszystkie wątpliwości dotyczące sposobu zapobiegania cukrzycy typu 2. Konieczne są dalsze analizy poświęcone bezpieczeństwu i skuteczności interwencji, ich podstawom ekonomicznym oraz metodom prowadzenia badań przesiewowych wykrywających IGT.
Opracowane na podstawie: BMJ / 2007-01-10