Duncan J. Campbell i wsp – Perindopril-based blood pressure-lowering therapy reduces amino-terminal-pro-B-type natriuretic peptide in individuals with cerebrovascular disease J Hypertens 2007;25:699
W Journal of Hypertension ukazał się artykuł dr Campbell i wsp., oceniający zależność pomiędzy stosowaniem peryndoprylu a stężeniem NT-proBNP (N-końcowy prekursor mózgowego peptydu natriuretycznego) w badaniu PROGRESS (Perindopril Protection Against Recurrent Stroke Study).
We wcześniejszej analizie badania wykazano, że stężenie NT-proBNP było czynnikiem determinującym ryzyko rozwoju niewydolność serca, zawału serca i udaru niedokrwiennego. Aktywne leczenie polegające na podawaniu peryndoprylu (i ewentualnie, zgodnie z uznaniem badacza, indapamidu) zmniejszało częstość incydentów sercowo-naczyniowych. Nierozstrzygniętym zagadnieniem pozostawało, czy aktywne leczenie modyfikuje także stężenia NT-proBNP.
Oznaczenia stężeń hormonu wykonano na losowo wybranej podgrupie 357 uczestników PROGRESS. W trakcie leczenia peryndoprylem uzyskano większą (w porównaniu z grupą kontrolną) redukcję stężenia NT-proBNP. Zmniejszenie stężenia NT-proBNP było najbardziej widoczne w najwyższym kwartylu stężeń wyjściowych peptydu (> 26 pmol/l), średnio o ok. 39%.
A zatem, zdaniem Campbella i wsp., oznaczanie stężeń NT-proBNP, poza identyfikacją osób zagrożonych, może pozwolić także na monitorowanie związanej z terapią redukcji ryzyka sercowo-naczyniowego. Jednakże, wprowadzenie na szeroką skalę pomiaru NT-proBNP w prewencji chorób sercowo-naczyniowych wymaga dalszych badań.
Opracowane na podstawie: Journal of Hypertension / 2007-03-06