Martin H. Strauss i Alistair S. Hall – Do angiotensin receptor blockers increase the risk of myocardial infarction? Circulation 2006;114:838
W serii Controversies in Cardiovascular Medicine Martin H. Strauss i Alistair S. Hall prezentują pogląd o możliwym niekorzystnym wpływie blokerów receptora angiotensyny II (ARB) na częstość występowania zawałów serca.
Przypominają przy tej okazji, że zgromadzone dane dowodzą korzystnego wpływu tej grupy leków na wartości ciśnienia tętniczego, objawy niewydolności serca, niewydolność nerek czy też częstość występowania udarów mózgu. Mianem „paradoksu ARB” określają jednak wzrost częstości występowania zawałów serca w trakcie stosowania ARB. Przypominają przy tej okazji, że zjawisko takie odnotowano w 9 z 11 kluczowych badań poświęconych ARB, przy czym w VALUE i CHARM różnice okazały się statystycznie istotne.
Próbując wyjaśnić „paradoks ARB” odnoszą się do wyników nowych badań eksperymentalnych sugerujących, że w szczególnych okolicznościach stymulacja receptorów AT2 może mieć działanie proaterogenne i prozapalne (we wcześniejszych doniesieniach wpływ na receptory AT2 uznawano za korzystny mechanizm odpowiedzialny za dobroczynne działanie ARB, blokujących wybiórczo AT1 i, tym samym przyczyniających się do zwiększonej stymulacji AT2 przez krążącą angiotensynę). Innym argumentem mającym, zdaniem Straussa i Halla, tłumaczyć „paradoks ARB,” jest mniejszy, w stosunku do indukowanego przez nie spadku ciśnienia, ochronny wpływ tych leków na układ naczyniowy.
Prezentowany przez autorów pogląd mają potwierdzać wyniki przeprowadzonej przez nich analizy meta-regresji wskazującej na 8% wzrost ryzyka zawału (iloraz szans 1.08, 95% przedział ufności 1.01-1.16). Zdaniem Straussa i Halla, brak jest obecnie dowodów na równorzędność inhibitorów ACE i ARB w odniesieniu do redukcji częstości zawałów serca. Więcej danych porównawczych przyniesienie trwające właśnie badanie ONTARGET.
Opracowane na podstawie: Circulation / 2006-08-22