D.G. Hackam, D. Thiruchelvam i D.A. Redelmeier – Angiotensin-converting enzyme inhibitors and aortic rupture: a population-based case-control study Lancet 2006;368:659
Na łamach The Lancet przedstawiono interesującą i ważną z praktycznego punktu widzenia pracę poświęconą możliwości zapobiegania przypadkom pęknięcia tętniaka aorty brzusznej.
Według danych epidemiologicznych, częstość występowania tętniaków aorty brzusznej wynosi 4-8% oraz 0,5-1,5%, odpowiednio u mężczyzn i kobiet powyżej 50 roku życia. Całkowita śmiertelność u chorych z pękniętym tętniakiem aorty brzusznej wynosi 80-90%, a 42% chorych umiera przed dotarciem do szpitala.
W patogenezie poszerzenia aorty mogą odgrywać rolę miejscowo aktywowane składniki układu renina angiotensyna-aldosteron. Interesujące jest uzyskanie odpowiedzi na pytanie, czy inhibitory konwertazy angiotensyny mogą zmniejszyć ryzyko pęknięcia tętniaka aorty brzusznej?
Autorzy z Kanady (Ontario) posługując się w analizie 4 bazami danych, zawierającymi informacje na temat, m.in., stosowanych leków, hospitalizacji oraz ogólnych informacji statystycznych, przeprowadzili populacyjne badanie typu przypadek-kontrola, w którym grupę badaną („cases”) stanowiło 3379 chorych hospitalizowanych w latach 1993-2002 z powodu pęknięcia aorty brzusznej. Grupę kontrolną stanowili chorzy z nie pękniętymi tętniakami aorty brzusznej (11947).
Wykazano, że stosowanie inhibitorów konwertazy angiotensyny przed hospitalizacją wiązało się ze zmniejszeniem ryzyka pęknięcia tętniaka o 18% (95% przedział ufności 10-26%). Zaprzestanie stosowania inhibitorów konwertazy na co najmniej 3 miesiące przed hospitalizacją (średnio 5,9 miesiąca) powodowało utratę ich ochronnych właściwości. Pozostałe leki hipotensyjnie nie wywierały działań ochronnych. Wyniki analizy statystycznej nie uległy zmianie po uwzględnieniu w modelu pozostałych czynników ryzyka pęknięcia oraz szans wcześniejszego wykrycia tętniaka, w związku z diagnostyką chorób współistniejących.
Zdaniem autorów, inhibitory konwertazy angiotensyny mogą wzmagać syntezę elastyny, hamować procesy zapalne i zmniejszać aktywność metaloproteinaz w ścianie naczynia co, wraz ze wzrostem syntezy kolagenu, hamuje rozwój tętniaka i zwiększa wytrzymałość jego ściany. Podsumowując, w odróżnieniu od innych leków hipotensyjnych (w tym blokerów receptora angiotensyny), inhibitory konwertazy wydają się zapobiegać pękaniu tętniaków aorty brzusznej. Wyniki badania wymagają potwierdzenia w badaniach randomizowanych.
Opracowane na podstawie: Lancet / 2006-08-19