Ilke Sipahi i wsp – Effects of normal, pre-hypertensive, and hypertensive blood pressure levels on progression of coronary atherosclerosis J Am Coll Cardiol 2006;48:833
Siódmy raport JNC (The Joint National Committee on Prevention, Detection, Evaluation, and Treatment of High Blood Pressure (JNC-7) dokonał podziału wartości ciśnienia tętniczego (BP) na prawidłowe, wskazujące na przednadciśnienie tętnicze (SBP pomiędzy 120 i 139 mm Hg oraz DBP pomiędzy 80 i 89 mm Hg) i nadciśnienie tętnicze. Nie zbadano dotąd jaki jest wpływ poszczególnych kategorii BP na progresję miażdżycy tętnic wieńcowych.
Ilke Sipahi i wsp. analizowali dane 274 pacjentów poddanych ultrasonografii śródnaczyniowej (IVUS) w ramach programu CAMELOT. Podstawą wyizolowania takiej podgrupy była przynajmniej jedna zmiana miażdżycowa zwężająca światło naczynia >20% oraz wartość rozkurczowego BP< 100 mm Hg. IVUS wykonywano wyjściowo oraz po dwóch latach terapii wykorzystującej amlodypinę, enelapril lub placebo. Średnie BP w czasie badania wyniosło 127±12 mm Hg/75.5±6.8 mm Hg. Czynnikami determinującymi progresję zmian było skurczowe BP (r=0.16; p=0.006) oraz ciśnienie tętna (r=0.14; p=0.02). U pacjentów ze średnimi wartościami ciśnienia w czasie badania w granicach „nadciśnienia” rejestrowano 12.0±3.6 mm3 (średnia najmniejszych wartości średniokwadratowych ± SE) wzrost objętości blaszki miażdżycowej, u osób z „przednadciśnieniem” nie zaobserwowano istotnej zmiany (0.9±1.8 mm3), a u osób z prawidłowymi wartościami ciśnienia zmniejszenie objętości blaszki o 4.6±2.6 mm3 (p<0.001 dla analizy kowariancji oraz p<0.05 dla porównania wszystkich par).
A zatem, jak piszą autorzy, najbardziej korzystne zmiany w objętości blaszek miażdżycowych obserwuje się u osób z wartościami ciśnienia tętniczego <120/80 mm Hg co oznacza, że u chorych z udokumentowaną chorobą niedokrwienną serca należy dążyć do uzyskania znacznie niższych wartości ciśnienia tętniczego niż 140/90 mm Hg.
Opracowane na podstawie: Journal of Hypertension / 2006-08-15