Gregory Luma, Roseann Spiotta – Hypertension in children and adolescents LINK: Am Fam Physician 2006;73:1158
W ostatnich latach obserwuje się zwiększanie liczby przypadków nadciśnienia tętniczego u dzieci i młodzieży. G. Luma i R. Spiotta przedstawili na łamach czasopisma „American Family Physician” najczęstsze czynniki etiologiczne, diagnostykę oraz metody leczenia nadciśnienia w tej grupie wiekowej.
Nadciśnienie rozpoznaje się przy wartości ciśnienia skurczowego lub rozkurczowego przekraczającej 95 centyl dla danej grupy wiekowej. Autorzy zwracają uwagę na stosunkowo częsty przemijający wzrost ciśnienia u dzieci, spowodowany emocjami lub używkami (np. kofeiną).
U dzieci do 12 roku życia nadciśnienie tętnicze często ma charakter wtórny: głównymi przyczynami są miąższowe choroby nerek, zmiany tętnic nerkowych oraz zaburzenia endokrynologiczne, natomiast u większości starszych dzieci oraz u młodzieży występuje nadciśnienie tętnicze pierwotne. Dokładny wywiad chorobowy i badanie przedmiotowe w wielu przypadkach pozwalają na wysunięcie wstępnego rozpoznania przyczyny nadciśnienia, niezbędne jest jednak przeprowadzenie pełnej diagnostyki w kierunku wtórnych jego postaci.
W leczeniu nadciśnienia tętniczego bardzo istotne są metody niefarmakologiczne. Normalizacja wagi ciała oraz ograniczenie spożycia soli są, według autorów, bardzo istotnym elementem terapii hipotensyjnej. Wykazano, że wysiłek fizyczny prowadzi do obniżenia wartości ciśnienia u dzieci dlatego też, poza szczególnymi przypadkami, nie jest zalecane jego ograniczanie.
Jeżeli zachodzi konieczność farmakoterapii, należy stosować leki w dawkach pozwalających na obniżenie ciśnienia do wartości poniżej 95 centyla. Podobnie jak u dorosłych stosowane są preparaty z pięciu podstawowych klas leków hipotensyjnych. Wybór leku zależy m.in. od chorób współistniejących (np. inhibitory konwertazy angiotensyny u dzieci z cukrzycą)
Opracowane na podstawie: American Family Physican / 2006-05-01