Pierre Blier – Pregnancy, depression, antidepressants and breast-feeding J Psychiatry Neurosci 2006;31:226
W Journal of Psychiatry and Neuroscience zwraca uwagę krótki artykuł przeglądowy, w którym Pierre Blier analizuje dane z piśmiennictwa dotyczące zależności między ciążą i okresem karmienia piersią a depresją i leczeniem przeciwdepresyjnym.
Wbrew obiegowym opiniom ciąża nie chroni przed objawami depresyjnymi. Przeciwnie, jest okresem zwiększonego ryzyka nawrotu depresji i, zdaniem autora, nie powinna skłaniać do przerywania farmakoterapii tej choroby.
Duża depresja u kobiety w ciąży wiąże się z nadmiernym wydzielaniem szeregu endogennych substancji (w tym kortyzolu i katecholamin), o potencjalnie niekorzystnym wpływie na płód. W końcu, depresja sprzyja ryzykownym zachowaniom, takim jak nadużywanie alkoholu lub substancji odurzających.
W opinii autora, u ciężarnych kobiet z depresją nie należy obawiać się stosowania leków przeciwdepresyjnych tym bardziej, że przypisywane farmakoterapii depresji ryzyko wrodzonych wad u płodu wydaje się znacznie przesadzone. U kobiet stosujących inhibitory zwrotnego wychwytu serotoniny można jedynie mówić o niewielkim, ale statystycznie istotnym, wzroście ryzyka samoistnego poronienia oraz przewlekłego nadciśnienia płucnego u płodu. Nie ma natomiast mocnych dowodów na to, że leczenie przeciwdepresyjne w ciąży może hamować rozwój poznawczy dzieci i zwiększać u nich ryzyko zaburzeń nastroju i zaburzeń lękowych.
Argumenty przemawiające za niekorzystnym wpływem farmakoterapii depresji na rozwój dzieci karmionych piersią również są mało przekonujące. Wprawdzie leki stosowane w tej chorobie przechodzą do mleka matki, jednak ich stężenie we krwi dzieci jest bardzo niskie.
Podsumowując, zdaniem autora artykułu, ryzyko niestosowania leków przeciwdepresyjnych u kobiet w ciąży i okresie karmienia jest znacząco wyższe od ryzyka związanego z działaniami niepożądanymi farmakoterapii.
Opracowane na podstawie: Journal of Psychiatry and Neuroscience / 2006-07-10